qız tanıdığını ve özüyle
görüşdüre bileceyini söyleyer.
Görüsmeler neticesinde evlenmeye qerar veriler ve toy devetnameleri
paylanar.
Bizimki küskün olduğu halda çox semimi dostunu yene de
unutmamışdır .Semimi
dostuna da devetname gönderer . Toy günü gelib çatar . Saf adam
toy salonunda bir şeyler söylemek isteyiyle mikrafonu götürer
ve başlar heyatını izah etmeye ;
''Evveller çox sevdiyim bir dostum var idi . Bir gün işleripis olanda menden
borc pul istedi , elimdeki bütün pulu verdim. Evlenmek üzre olduğum nişanlımı çox
beyendiyini söyleyerek menden istedi. İçim qan ağlayaraq onu da özüne
verdim . Çünki biz gerçek dostduq onun kederlenmesini istemedim.
Işlerim pis olanda onun fabrikine getdim ve islemek üçün
özünden iş istedim. o mene iş vermedi.
Çox kederlendim, amma yene de dostumdan incimirem Çünki biz gerçek
dostduq.'' Bu çıxış üzerine hiyleger olan dostu daha döze bilmez ve mikrafonu eline alar baslayar danışmağa;
''Menim de bir zamanlar çox sevdiyim bir dostum var idi. Işlerim
pis olanda özünden pul istedim,
bütün pulunu mene verdi. Sonra ondan nişanlısını istedim, kederlenerek
nişanlısını da verdi .Ancaq nişanlısıni istememin sebebi o qadının dostuma layiq olmamasıydı .
Özü çox saf olduğu üçün dostumu o qadından bu şekilde
qurtardım. Işleri pis olanda gelib menden iş istedi,vermedim,çünki can dostumu
öz emrimde işlede bilmezdim, ona göre iş vermedim. Günün birinde
qarşılaşdığı yaşlı kişi menim atam idi. Atam ölmek üzreydi, onu dostumun yanına men
gönderdim ve mirasını ona men buraxtdim.
Evine gelen dilençi qadiı ise; menim anam idi. Ona baxıb yaxşı yaşamasını
temin etmek üçün gönderdim. Ve bu anda evlenmekde
olduğu qız ise menim bacımdı. Onu dostuma evlenmesine men
razı saldım . Deyerli qonaqlar, budur biz bele dostuq'' .........

<< 1 [2]