Gunlerdir hesret qaldım üzüne.Mene bir ümidle baxan Seni Sevirem deyişine.Möhtacım inan senin bir tek sözüne.Yalvarsam ağlasam bağlansam dizine.Qayıdarıqmı,dönerikmi yene keçmiş günlere?



Yene keçmişdeki kimi bir yerde olsaq,elimi tutsan.Ayrılmasaq.bir olsaq...Heyat bitse,dünya dursa,heç kes bize mane olmasa.Öz dünyamızı,öz heyatımızı özümüz qursaq.Ölüm bele bizi ayırmasa.De..Birke olarıqmı?



Men bacarmıram Üreyime sen izah et ayrılığı,Bitdi desem getdi desem.Men qebul etsemde üreyim qebul etmez..
Meni seni varlığınla men seni yoxluğunla.Men seni her anınla sevmişdim..Ama sen bunu anlamadın..



Sonsuz sevecekdim..birazca sevseydin..Gizleye bilmediyim gözyaşlarım.belkede acizliyimi bildirir..ama men heçde aciz deyilem.İçimde saxlaya bilmediyim anlarım var.Heç bitmeyen tekliyimin,yarıda qalan arzularım..Heyatımda olanlarımda bitirdiklerimde seninle bağl ıdı.



Eslinde Biz ayrı ayrı cümlelerde iki ayrı kelime idik.menim kelimem. Sevgi..Seninkiyse Ayrlıq.Artıq ne menim danışmağımın bir menası var.nede senin susqun ve caresiz baxışlarla meni dinlemeyin...




Eslinde Men sehf etmişem..çünki seni sevmeyin.Seni düşünmeyin,ve senli xeyallarla yaşamağın.YOX MENASI...