Gedene dur demerem heç vaxt! Ama gedende meni heçmi düşünmedin? Ancaq özünümü düşündün? Sensiz nefes almağa çetinlik çekdiyimi bilirsen?
Sensiz geceler yata bilmediyimi bilirsen?
Sensiz ürekden güle bilmediyimi bilirsen? Gülüşlerim de saxtadır artıq, gülsem de içim qan ağlayır!
Düşünürem, düşünüremki göresen sen de menim çekdiklerimi çekirsen? Sen de mensiz nefes ala bilmirsen? Axı sen mene nefesim deyirdin... MEN SENİN NEFESİN İDİM AXI... Kimler girdi ağlına? Kimler düz getdiyimiz yoldan dönderdi seni? Kimler ağlını başından aldı?!
Seni herşeyinle qebul etmedimmi men? Neyi eskik etdim sene qarşı? Sene sevgimi yeterince sübut etmedimmi men? Sene pis günlerinde dayaq olmadımmı, derdini bölüş demedimmi, sirrini paylaş demedimmi, sen paylaşdın, men qulaq asıb sene teselli vermedimmi? Qarşılığı bu olacaqdı? Qarşılığında mene ömür boyu çekeceyim hesreti, üreyimde ömür boyu daşıyacağım lekeni verecekdin?
Mene ne vedler vermişdin, ne qeder sözler vermişdin...
Sen deme o verdiyin sözler senden deyil, sen verdiyin sözlerden asılı imişsen, o verdiyin sözler ağırlıq etdi sene, o verdiyin sözleri daşıya bilmedin...
Sene BALIM deyirdim, artıq o BAL zeher dadır...
Her şey üçün çox sağol... Mene yaşatdığın ilk sevgi hissi üçün çox sağol... Verdiyin ezab üçün de çox sağol