Sizi yaradan, bu dünyada meskunlaşdıran, şüur ve beden sahibi eden Allaha lazım olduğu qeder yaxınsınızmı? Ona axırıncı defe ne vaxt dua etmisiniz? Allaha tekce bezi çetinlik ve belalarla üzleşende yalvarırsınız, yoxsa hemişe Onu xatırlayıb, yad edirsiniz? Dua edende Onun size çox yaxın olduğunu, sizin pıçıltı ile teleffüz etdiyiniz ve ya üreyinizden keçirtdiyiniz her sözü eşitdiyini derk edirsinizmi? Allahın bütün insanların ve her şeyin Rebbi, heyatdakı en böyük dostunuz ve himayedarınız olduğunu düşünürsünüzmü? Her şeyi xüsusile Rebbimizden istemeyiniz lazım geldiyini fikirleşirsinizmi?
Quranda duanın ehemiyyeti haqda: «...Eger duanız olmasa, Rebbimin yanında ne qedir-qiymetiniz olar?» («Furqan» suresi, 77) ayesi ile xeber verilir.

Allaha dua ederek, Ona yaxınlaşmaqda heç bir mehdudiyyet yoxdur. Demek ki, hamı bu yolu menimsemekle ve tekrar etmekle ebedi heyatına xeyir temin eder.
Dua Allahla insanlar arasındakı elaqe yoludur. Allahla elaqe yaratmaq ehtiyacı ise insanın tebietinde, yeni yaradılışında mövcuddur. İnananlar üçün dua etmek heyatlarının ayrılmaz ve çox tebii bir hissesi olduğu halda, ekseriyyet üçün ancaq böyük çetinliklere meruz qalarken, heyatına olan tehlükelerle üzleşerken xatırlanan bir ibadetdir. Elbette ki, bu sonuncu ifade etdiyimiz dua terzini Allah meqbul hesab etmeye biler. Esas xeyirli olan hem rahatlıqda, hem de çetinlikde Allahdan kömek istemekdir. Buna göre de semimi olaraq Allaha dua ede bilmeyin yolları Quranda etraflı bildirilmişdir.
Quranın ekser ayelerinde birbaşa ve ya dolaylı yollarla dua meselesi qeyd edilir. Tekce bunun özü de dua mövzusuna ne qeder ehemiyyet verilmeli olduğunu gösterir. Diger terefden dua ile elaqeli ayeler oxunanda da bunun ne derecede vacib bir ibadet olduğu daha yaxşı aydın olur.
«Çağırmaq, istemek, kömek teleb etmek» menalarına gelen dua sözü Qurana göre «insanın bütün menliyi ile Allaha üz tutması» ve ya «gücü mehdud ve sonlu olan insanın mehdudiyyetsiz ve sonsuz qüdret qarşısında acizliyini qebul

[1] 2 3 >>