yığınla taparıq. Evvel yaxşı bir mekteb bitirmek isteyerik, ardından yaxşı bir iş. Ne qeder sevgiler gelib keçer heyatımızın orta yerinden, kiminde ağrıyarıq, kiminde ağrıtdırarıq. Bir azalıb, bir çoxalarıq. İtirerik bilmeden, heç ağılımızda yoxken qazanarıq. Belece oturar menliyimiz, köklerimiz daha da derinlere ener. Ümidsiz qaldığımız zamanlar da olar elbet. Heyat bu; her şey ne vaxt hemişe çox gözel oldu ki. Üsyan boşa; ne uşaqlığımız geri döne biler, ne deyişdirmeye yeter gücümüz keçmişi. Hemişe yapışacaq bir budaq taparıq, ya da budaqlarımızı temir edecek bezilerini.
Ümidsiz qaldığımız vaxt, öldük demekdir.
Yaşamağa sebeb, seni seçdim. Ümidimsen...
Qolu qanadı qırıq quşlar kimiyem indi. Burax uçmağa, ayaqlarımı yere basmağa yox macalım. Yuxusuz üç beş gecenin ardından iki qedeh içmiş kimiyem. Hüzn alıram havadan. Köklerimden bir neçesi sarsılmış, qopacaq kimiyem yerimden. Ne qeder ümidsiz qalsam da sensizliyimle, ümid doluyam yene de. Heyat bu; her şey ne vaxt hemişe çox gözel oldu ki. Üsyan boşa; ne seni yar ede bilerem özüme, ne döne bilerem artıq gözlerimin sene deymediyi illere. Yapışacaq bir budağım var yene de, sesin çare olar üreyime.
Ümidsiz qaldığımız vaxt, öldük demekdir. Yaşamağa sebeb, seni seçdim. Ümidimsen...
.
.»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç