Havada ne soyuq var,ne şaxta,ne qar.İsti ocaq qırağında üstüme gelir buz kimi soyuq dar divar.Üşüyürem,senin yoxluğundur üşüden meni.Üşütmesin bele soyuq,bele sazaq bir kimseni.
Pencereden asılıb qalan yorulan baxışlarım,bilirem onsuzda gelmeyeceksen....Keçdi günler.boz,sarı keçdi iller.Keçdi ömrümün qatarı gelmedi bu dünyanın meni gözleyen baharı.Ömrüm sadece qarlı qış axşamları.
Asta-asta çökür qaranlıq....İxtiyar-ixtiyar nefes alır tebiet,qarışır şer.Heç olmayan qeder darıxıram Günelim üçün..Sanki bütün dünyanın acısını men öz çiyinlerimde daşıyıram.
Axar hara aparırsa o terefe axanda serbestliyim,taxt-tacım.Huyuxub adamlardan içime sığınanda ehtiyacım,elacım sen olursan amma indi ise sen yoxsan.
Gündüzler düzü-dünyanı,geceler soyuq divarları üstüme yeriden,meni diden ağrım-acım.Tenhalığım,özümün özüme hazırladığım sonum,ellerimle hazır etdiyim dar ağacım.
Sevdiyimin gözü ile baxır mene bu sert divar,burda sağdır gözlerimde ölen eşqim Günelim..Divarlara baxıram tenhalım xatırlayıram.Bezende keçmişe dalıram illerin o üzünden qulağıma gelir birden şaqrar sesim.Bura menim son sığınacağım,daş qefesim.
Senin qebrinin üste biten ağac o baş daşı derdimdi.Durmusan derdimle qoşa sene can veren torpağa qarışıb canım qeder sevdiyim insan. Ruhum payız görkemin sapsarı,perişan.Derdimi görüb ey ağaca ne hüzünle pıçıldayır yarpaqların,sevdiyim insan kim oxşayımmı,sığınımmı sene,sevdiyimin kölgesi kimi.
Baxma indi bele susqun durduğuma başa düşersen belkede meni,yarımı itirmiş yarıyam indi.Düşünüremde kimin üçün,ne üçün yaşayım.İnanma ki,bu dünyada kimise xoşbext eleyem. Çünki meni xoşbext eyleyen yoxdur artıq.
En yaxşısı her şeyi tamamyalıb gedem,onsuzda kiminse bextine yarıyam indi...
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç