Ölüm qeder vefasız,ölüm qeder xain sevgilim.Menim üçün qebir daşından ibaretsen artıq....
Ne bir fatihe,ne bir yasin oxumağa inan ki,dilim gelmir....Doğulduğun günün tarixine,sevginin öldüyü günün tarixine VEFASIZ yazmış mezarçı....

Son bir iki cümle yazdım sevgilim senin xatirene....Qulaq as oxuyur melekler sene.....
Nece sevgilim eşide bilmirsen?...Men de sevgilim....Gederken bütün sevgimide aparmışdın,geride ise qalan sadece boş qelbim...

Sanma ki,yasını tutacağam.Men artıq pis olmuram,ne de ki,peşmançılıq hiss etmirem.....
Peşmançılıq VEFASIZ olanlara yaraşır....

Bilirsen sevgilim üreyimde mezarını qazdırmaq mene yaman baha başa geldi...Niye deye soruşsan?...Mezarçı boyuna göre qazırmış mezarı....Men ise geniş ve uzun qazdırdım....
Rahat ede bilmez dedim:Çünki,onun günahları çoxdan boyunu aşıb.Hesab vererken yer darlığı çekme istedim sevgilim.Görürsende helede senin rahatlığını düşünürem.

Her şeyin yalan olduğu bu dünyada ölüm dediyin nedir ki sevgilim......
Vaxt tamam.Ve sonda son sözü deyirler.RUHUNA FATİHE...HANSI RUHUNA? HE SEVGİLİM?

P.S: Vefasızlara haqqımızı halal etseydik,vefalıların haqqına girmiş olmazmıydıq?