Bilirsenmi heyat niye bu qeder qeribeliklerle doludur???
O zaman diqqetle dinle…. İnsan heyatı boyu yalnız xosbextliye can atır, sevmek, sevilmek, xoşbext olmaq isteyir. Sevir, sevilir, xoşbext olur. Çox gözel bir duyğudur sevilmek, deyilmi? Mehz sevilmek. Seni seven, sene hörmet eden, sene göre köksünde çırpınan o minicik saf ureyini vermeye hazir olan birinin olmasi çox gozel bir duyğudur, inan mene. İnsan ruhen saflaşır, mesumlaşır, müdrikleşir sevilende.
Senin de meni bax bele sevmeyini isteyirem. Sehv edende meni duz yola yoneldib `şirinim bir de bele etme ne olar` demeyini isteyirem. Seninle bu zalım dünyada yeniden doğulmaq isteyirem. İsteklerim heyatımızı yeniden qurmaq üçündür. Sevgiye bürünmüş, gözellikler diyarında, mehebbet dünyamızı yeniden qurmaq isteyirem. Belke de sen heyatımda varsan deye men bu qeder mesumlaşmışam, saflaşmışam. Belke de heyata senin gözlerinle baxdığım üçün heyat bu qeder gözel görünür. Menim bu daş qelbli üreyimi öz üreyin kimi saflaşdırmısan sen Qemli Gözlüm... Heç maraqlıdırmı sene niye qemli gözlüm deyirem??? Gözlerine ilk defe baxdığımda sevgini ve parlaqlığı hiss etmişdim. Sorusacaqsan ki, gözlerim bu qeder parlaqdırsa niye bes Qemli Gözlüm? Gözlerinde bir nisgil, bir qem vardı sanki. Ne zamansa sevgini qoruyub saxlaya bilmeyeceyin üçün qemlenirdin belke. Eger bu qemin derinliyinde men varamsa seni bu qemin içinden çıxarmağa hazıram. Seni sevdiyim, sene aşiq olduğum gün *senin olmağa hazıram* demeye de hazıram. Meni her zaman sevmeyine söz ver. Senin olub seni xoşbext etmeye de hazıram. Seninle bu heyata varam. Teki menim yanımda ol. Meni olduğum ki sev… Hele ki, seni itirmek istemirem…