Uşaq olarken valideynlerini itirdi . 13 yaşında tamamile yetim qaldı, nenesinin himayesine keçdi . Nenesi ise onu böyütmek üçün minbir eziyyete qatlanaraq çörekpulu qazandı . Onun 15 yaşı olarken nenesi de uzun süren xestelikden vefat etdi . O, tamamile yalnız qaldı . Tek bir ümidi sevgilisi idi . Amma onu sevdiyini deye bilmirdi . Çünki o varlı qızı idi .Ailesi ise onun kasıb birini sevmesine razı ola bilmezdi . O bütün bunları yaxşı başa düşürdü, qızın onu sevdiyini de gözel anlayırdı, amma bu sevgini etiraf etmeye cehd ede bilmirdi . Her şeyini itirmişdi, heyatını, azadlığını itirmekden qorxurdu ...
Onun uşaqlığı çox çetinliklerle keçdi,yeniyetme vaxtlarından ağır işlerde işledi, özünü dolandırmaq üçün halal zehmetile çörekpulu qazandı . Heç kese pisliyi deymedi, amma yene de tehqirlere meruz qaldı . Qazandığı qepik-quruş elinden alındı . Küçelerde döyüldü,söyüldü, amma inamını itirmedi . Heyatını qara buludların almasına baxmayaraq işıqlı dünyaya çıxmaq üçün zeif bir güneş şüası axtarırdı . Axtarırdı ki, buzeif şüanı izleyerek işıqlı geleceyin yolunu teyin etsin . Amma buludlar oqeder sıx idi ki, o, bu şüanı tapa bilmirdi . Herden heyatındakı çetinliklere baxaraq üzünü göye tutub soruşurdu :
“Allahım, axı menim qelbimde insanlara bu qeder sevgi ola-ola niye mene bütün bunları yaşadırsan ?” .
Amma ses gelmirdi,o, düşünürdü ki, Tanrı da ondan üz dönderib ...

İller keçdi . Amma onun başının üstündeki qara buludlar keçmedi . Aile qurdu . Amma heyatında xoşbextlik berqerar olmadı. Övladı oldu , sevincden gözleri doldu . Amma heyatındakı bolşluq dolmadı . Neidi bu boşluq ?! Bu, tenhalıqdır . Ana, ata, heyat yoldaşı ve övladlarının itkisi . Onun dünyaya gelmiş 6 uşağından yalnız 1 oğlu sağ qalmışdı . Tek ümidi oğlu idi . Onun üçün çox şeyler etdi, amma oğlu onu terk etdi, gözünü yolda qoyub başqa ölkeye köçdü . O artıq evini de satmışdı . Kiraye qalırdı .Amma ev sahibi de ezazil adam idi . Pulu vaxtlı vaxtında vermeyende döyürdü,eşyalarını küçeye atırdı . Bu

[1] 2 >>