qeder tehqirlere baxmayaraq, onun susmaqdan başqaelacı yox idi ...

Uşaqlıqdan axtarışa çıxan bu adam hele axtardığını tapa bilmemişdi . Onun axtardığı tek şey, xoşbextlik idi . Artıq ümidleri kesilmişdi . Çaresi ölmek idi . Tek ümidi de ölmeye qalmışdı . Artıq yaşaya bilmeyeceyini düşünüb, denize üz tutdu ...

Gece idi, denizden vahimeli sesler gelirdi .O bir anlıq qorxdu, amma geriye yol yox idi . Çünki heyatı bundan daha vahimeliidi . Udqundu . Bir addım ireli geldi . Ayağının altında qum xışıldadı, gözleri qaraldı . Boğazındakı düymeni açdı . Kelmeyi-şehadetini dedi . Dünyayla vidalaşıb ireliye atıldı . Bu zaman onun qolundan bir qadın tutdu . O dayandı,qadına baxdı . Üzü tanış gelirdi . Ağ saçlarını külek dağıtmış, elleri buz kimi soyumuş, gözleri qemden alovlanan bu qadın onun sevdiyi – uşaqlıqda sevgisini qazanacağına ümid etdiyi qız idi . He, bu o idi . Hansı ki, ailesi razı ola bilmezdi ki, o, kasıb birini sevsin . İllerle qelbinde gizletdiyi sevgisini diline getirmek istedi . Amma dili söz tutmadı . Dalğa onları vurub yıxdı,deniz çekib apardı . Onlar sonsuz sulara qerq oldular . İllerin arzusu gerçek oldu – onlar qovuşdular ve o, uşaqlıqdan axtardığı xoşbextliyi tapdı .
-
Ne idi bu xoşbextlik ?! Ölümmü yoxsa Sevdiyi qızmı ? ...

<< 1 [2]