Penceremden güneşin batışını seyr edirem, sensizliyimle beraber. Qelbimde olan senle danışıram, deli olmuş kimi. Xeyal edirem yanımda oluşunu, elimi tutuşunu, saçımı oxşayışını. Xeyal edirem uzaqda olan sesini, baxışlarını. Sadece xeyal...
Quşlar bele kederlendi bilirsenmi? Sanki anladılar gözümden süzülen hesreti. Sanki meni teselli etmek istercesine oxuyurlar sevgi neğmelerini... Güneş bele batmağa telesdi meni gördükde. Yığdı saçaqlarını, terk etdi semanı ağlarcasına. Laki o semasına sübh tezden qovuşacaq, mense yene sensiz neğmelerimle reqs etmeye davam edeceyem...
Sebebi mene belli olan bir alovda yanıram. Qıvranışlarım boş, qışqırıqlarım sessiz, sözlerim müemmalı. Yene sensizliyimi xatırlatdı bir axşam çağı... Yene qandalları qırıldı yaralarımın, yene terk etdi xoşbextlik heyatımı, yene hökümranlıq edir boş xeyallar. Eslinde derdim sesizlikle esen külekler, hökümranlıq süren mesafeler. Eslinde derdim... Seni sensiz yaşamaq sevdiyim... Seni sensiz yaşamaq...
Qarşılıqlı sevginin, mesafelere lenetinin, eseri düşdü gündeliyime, güneşin batışında, xelvetce...
Bir teksen eksiksen.
ehhh sevgi sevgi,senin hesretin cox agir imiw
»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç