Her birimiz heyatımızın sevgisini tapmaq, ilk görüşdece sevgiye inanmaq istiyirik. Bezilerimiz şanslı olmağı bacarır... "İlk görüşde sevgi varmı?" şexsen men buna emin deyilem,amma olduğuna ürekden inanmaq isterdim.Çoxumuz heyatımızın sevgisini gördüyümüzde ayaqlarımızın yerden kesilmesini, qelbimizin yerinden çıxacaqmış kimi atmasını gözlüyerik.Bunun baş vermesi ise sadece olaraq hormon partlayışının neticesinde meydana gelen enerji ve heyecan hadisesidir. Yaşad olduqca,yaş üzerine yaş geldikce bu heyecanlarımız azala biler.Keçmişe nezer saldıqda ise unudulmayan sevgilere baxdığımız da; "Romeo ve Julıet" sevgilerini yaşadığlarında hele 18 yaşında deyildirlermi? Böyüdükce, yaşad olduqca özümüze olan etibarımız artmağa başladıqca, qarşımızdakı insanlara olan etibarmız da yavaş-yavaş azalmaya başlıyır...
Zaman keçdikce ise öz işlerimizin ve problemlerimizin çaresine bir elac tapmağa çalışırıq ve tek qalmağa öyreşirik. Bütün bunlar bir ortaq mexrece gelince ise heyatımızın sevgisini tapmağa gecike bilerik.Çünki biz hele içimizdeki qadını ya da kişini xoşbext etmeyi, bizi anlaya bilecek birini xeyal edirik.Bu xeyaldan tez bir zamanda uzaqlaşmalı...Heqiqetlerle üzleşmekden qorxaraq belke de gözümüzün önünde olan doğru qadını ya da kişini görmüye bilerik... Heyatımızı doğru insanı gözlüyerek keçirmek evezine,bize hisslerini ve her anında fikirlerini açan qadın ya da kişiye bir şans vermeli ve o insan ile vaxt keçirmeyi sınamalıyıq.Haqlısız ola bilsin ki... bizim ürek döyüntülerimizi süretlendirmesin, bizi heyecanlandırmasın, ayaqlarımızı yerden kesmesin!Amma...
Birlikde yaşaya bileceyin biri ile deyil, onsuz yaşa bilmeyeceyin biri ile ol...Geldiyinde boşluq dolduran biri ile deyil...Getdiyinde yeri dolmayan biri ile ol…
1. Esas sevmek deyil,onu yaşatmaq gerekir...
2.Esas aile qurmaq deyil,onu qorumaq gerekir...
3.Esas verilen şirin vedler deyil,onları reallaşdırmaq gerekir...
Belke de texmin ede bilmeyeceyiniz qeder teeccüblendirici sürprizler ile qarşılaşa bilersin