Senden evvel ne ederdim men, bunu xatırlamağa çalışıram. Xatırlamağa çalışdıqca da böyük bir boşluğun içine diyirlenmiş kimi oluram. Senden evvel ne ederdim men?

Niye düşündükce her şey boş ve menasızdı? Çaşıram çünki bir insanın heyatını bir başqa insan nece bu qeder deyişdire biler ki? Sen olmadan evvel menasız idimi heyatım?
Deyildi elbette. Belke heyatıma seninle birlikde yüklenen mena, daha evvel yaşanan her şeyi silib apardı... Ne deyirsen ?

Doymaq bilmeyen körpelerin anasını müşahide etmesi kimi müşahide edirem mende seni. Davamlı senden gelecek bir xeberi gözleyer veziyyetdeyem. Zamanı seninle nece keçireceyimi xeyal eder veziyyetdeyem.

Ne etdin mene bilmirem. Eşqse eşq, sevdadırsa sevda. Daha evvel de yaşadım bu eşqleri.. Amma bu başqa bir şey.
Senden evvel nece xoşbext olardım men? Neler sevindirerdi meni? Yene eyni kitabları oxuyardım, yene eyni musiqileri dinlerdim. Amma senden sonra sanki heyatımda ilk defe musiqi dinleyirmişim kimi gelir. İlk defe bir kitabı elimden buraxmadan her setirini beynime qazıyaraq oxuyuram...

Qefleten heyatıma girdiyin o andan evveli yoxdu.. Daha ne olduğunu anlaya bilmeden birden-bire doldun içime..
Teslimdim artıq sene, üreyimle.. bedenimle.. ruhumla teslimdim. Varlığınla heyatımı deyişdirmeyine sevinirem; amma, senden evvelini xatırlamayan men gedersen ne edeceyem? ya her şey eynile heyatıma girişin kimi yarım qalsa? Gedersen ve men yarım qalsam her şey yad gelecek mene. Her şeyi yeniden öyreneceyem. Üstelik müellimim de olmayacaq.
Bunu ede bileremmi bilmirem. Düşüncesi bele ruhumu qarardır. Senden evvel ne ederdim men? Nece xoşbext olardım? Bes gedersense? Nece yaşayaram men senden sonra? Söyle sevgilim... ne etdin mene?....