Gönderdiyin islanmış mektubu aldım...
Sözler dağılmışdı,herfler bir-birine girmişdi.
İslanmışdı kağız seninle ağlamışdı.
Sözlerin yaş ve yağış dadında idi.
Vergülden sonra süzülecek nöqtenin ardından düşecek kimi idi...

Ya ağlarken yazmışdın mektubu
Ya da yazarken ağlatmışdı herfler.
Amma tutmaq isteyerdim gözyaşını axmasın deye
Ya da yapışmaq gözyaşına ve birlikde düşmek yanağından boşluğa.
Boşluğun ardında yoxluq var ve damla damla senden uzaqlaşmaq.
Senin yanağından qopan bir damla olmanın kenarında senden qopmaq var...
Dözermi sandın buna ürek...?
Bir damla yaşdırmı yalnız yanağından süzülen
Üreyinin bütün ateşini daşımazmı sandın o gözyaşı...?
Ve ona yapışmağa qalxan meni ateşlere yandırmazmı sandın.
Gözlerinin renginde axar sanardım gözyaşını ve dadı deniz dadında.
Bilersen denizleri ne qeder sevdiyimi amma sebebini de bu gün öyren istesen...

Denizleri sevmeyimin tek sebebi mene üreyini getirirmesidir
Üreyin kimi sonsuzluğu çağırırmasıdır.
Deniz sen varsan deye denizdir.
Seni xatırlatdığı üçün sevimlimdir...
Ve indi susmaq isteyirem çünki içim yanır.
Sade içim deyil ruhum da ağrıyır.
Eline bir qönçe gülü alıb saatlarla ağlayan insanlar görmüşdüm.
Ve onlara belke de gülmüşdüm.
Bir salam geldi deye sevgiliden saatlarla uşaqlar kimi sevinenler görmüş gülmüşdüm; delidir bunlar deye...
Gülünen şey; başa gelen şey olarmış bildim indi...
Ne ağrılar yaşamış müqavimet göstermişdim.
Ne fırtınalar görmüş yıxılmamışdım.
İllerce yaşamış yaşlanmamışdım.
Ne yanğınlardan keçmiş yanmamışdım
Yansam da külümden güller yetişdirmesini bilmişdim.
Bir damla gözyaşına meğlub oldum...

"Eşq" deyilen şey; belke de bunun adıdır bilmirem.
Bir balıq denizi nece tesvir etsin ki...
Artıq denizlerin dadını boğazıma qaçan sularından bilirem.
Birde gözyaşının dadını bilmek isteyirdim denizlere ne qeder benzeyir deye...
Amma gel gör ki,tuta bilmedim ki,dada bilim.
Yapışa bilmedim ki temizlenim.

[1] 2 >>