Vahid)
Ay üzlü Nigarım, kime mehman olacaqsan?
Bir söyle, kimin şenine şayan olacaqsan?
Şahlıq çetiri var başın üstünde bu axşam,
Enber çetirinle kime sultan olacaqsan?
Şeker demerem men sene, ondan da şirinsen,
Dilber, nece bir bextevere can olacaqsan?
Zülmet gece, sen nurlu çıraq, bed göze gelme!
Ey abi heyat, sen kime canan olacaqsan?
Getdin, nece bes tab elesin hicre Nizami,
O, xeste iken, sen kime derman olacaqsan?
(Nizami Gencevi)
Oluram mesti xumar yarı görenden-görene,
Gül düşür yadıma ettarı görenden-görene.
Yox olur derd-elemim, qüsse çıxır yadımdan,
Könlümün hemdemi dildarı görenden-görene.
Çekirem el daha cennet deyilen sevdaden,
Baği-cennet kimi rüxsarı görenden-görene.
Oyanır qış yuxusundan ele bil duyğularım,
Dönürem bülbüle gülzarı görenden-görene.
Itirib eqlimi sanki düşürem tilsimine,
Bu tebietdeki esrarı görenden-görene.
Fırlanır başıma alem, pozulur ehvalım,
Seri-kuyinde kec eğyarı görenden-görene.
Gelir her defe bu Yasin tezeden dünyaye,
Yox olur qemleri qemxarı görenden-görene.
(Mehemmed Füzuli)
Seni, ey taze hilalım, yetişib mah olasan,
Nedi sevdayi-mehebet bilib agah olasan.
Gösterib hüsnünü dünyamızı heyran edesen,
Cümle aşiqlere alemde nezergah olasan.
Yoxdu bir sahibi, can mülkü biyabane dönüb,
Gelesen sen orada text qurub şah olasan.
Ne qeder aşiqi mehv eyledi naz-qemze oxu,
Ey könül, kaş ona sen de nişangah olasan.
Qurban olsun demisen Yasini qoy bir telime,
Daim, ey gül, ne ola böyle xeyirxah olasan.
(Mehemmed Füzuli)
Yox bu cahanda dilberi-ziba senin kimi,
Firdovsde meger ola hura senin kimi.
Aşubi-dehr, fitneyi-dövran, belayi-esr,
Çeşmi-zemane görmeyib esla senin kimi.
Şamü seher derinde feqan eyler ehli-derd,
Ey şux, varmı talibi-qovğa senin kimi.
Yüz neqdi-canı bir oxa alsan eceb degil,
Alemde kimdi mahiri-sevda senin kimi.
Abi-heyat çeşmeyi-leli-lebindedir,
Olmaz beqayi-xızrü Mesiha senin kimi.
Başdan eyağe pertövi-envarsen,
Beyendim
Cox meşhur qezeldi
»Qezeller
»Eserler ve Edebiyyat Gecesi
»Oxu zalına keç