Seherler dünyanı evez olunmaz nuruyla işığa qerq eder Güneş... Her kes onu doğarken görende gülümseyer... Tebessüm eder... Bir-birlerine gününüz aydın deyer. Amma di gel ki, zamanı gelende o da axşamlar qüruba ener... İnsanlarla vidalaşır... Yeniden dünya üzerinde qaranlıq çöker...
Yox, sen ancaq güneşim deyilsen, çünki sen seherler yuxudan duranda nurunla düşüncelerimi işıqlandırıb mende tebessüm yaratdığın kimi geceler de bu tebessümü tamamlayırsan... Sen menim alternativ Güneşimsen...

Sene Baharımmı deyim?!
Bahar geler, ağaclar-çiçekler açar, tebiet yaşıllaşar, canlanar.... Sonra, sonra ise yeniden... yeniden bu çiçekler yoxa çıxar... Oysa senin ruhuma gelişin ağaclar yarpaqlarını saraldıb tökende bele, çiçekler solub torpağa qovuşanda bele, menim qelbimde çiçekler açdırar, könlümde teravetlilik yaradar, damarımda qanımı canlandırar... Sen menim sadece Baharım deyilsen....

Sene Qızmar Yayımmı deyim?!
Yay geler... Yer-göy istiden yanar... Meyveler yetişer... Bolluq olar... Sen ise, sen ise qışın oğlan çağında, ayazın qılınc kimi kesen anında bele, bir henirtin buzlarımı erider, ömrümün qarlarını suya çevirer... Seninle sevincim, tebessümlerim bol olar... Sen menim birce Qızmar Yayım deyilsen...
Sene Payızımmı deyim...?!
Payızda her yer sarıya boyanar, xezanlar olar...! Sen menim ruhumdakı menfi düşünceleri xezan eledin... Sen menim düşüncelerimdeki pis qoxulu kol-kosların xezanını getirdin...! Payızda yağışlar yağar, payızda yer göy yuyunar...! Sen menim payız yağışlarında Ruhumun Göy Qurşağını yaratdın..! Sen menim yalnız xezanlı, yağmurlu Payızım deyilsen!

Sene Qarlı Qışımmı deyim...?!
Qış gelende havalar soyuyar, çaylar sular donar, tebiet ağ don geyer...! Oysa seninle men baharda da, yayda da, payızda da, beyazlar içindeyem... lekesiz, ağappaq bir heyat içindeyem... sen menim tekce ağ qarlı, soyuq bir Qışım da deyilsen..?!

Sen Ömrümün Beşinci Feslisen..!
Bu fesilde ciggilti vurub sevincek uçan qaranquşlar her zaman vardır, bu fesilde

[1] 2 >>

*SeCReT* [OFF] (10.09.2011 / 23:15)