Heyatda heç vaxt heç kimi sevmedim.Daha doğrusu kimise sevmekden çekindim hemişe.Etrafımda seven,sevilen çox insan gördüm....çox faizinin de nakam sevgi yaşadığının şahidi oldum.Belke buna göre sevmekden çekindim.Çünki sevib acı çekmek,sevib qovuşmamaq mene göre bir şey deyil.Çünki o acını daşımaga üreyim tab getirmez.Amma hemişe temiz sevgi arzusunda oldum.
Seni gördüyüm gün üreyim özümden asılı olmadan bağlandı sene.Her defe seni görende sanki yeniden dünyaya gelirdim.Günbegün hiss edirdim ki artıq üreyime girmisen.Özümü çox danladım “yox bu sevgi olmaz” deye amma sevgi olduğuna artıq heç bir şüphem qalmamışdı.Bunu sene deye bilmezdim.Çünki senin qarşılıq vermediyini görürdüm.Belke de menim yerime kim olsaydı senin qarşılıq vermediyini görüb o da üz döndererdi bu istekden.Men de defelerle üz döndermeye çalışdım amma olmadı,bacara bilmedim.Düz deyirmişler üreye söz keçirmek olmur.”Heç vaxt heç kimi sevmerem” deyerken ele bir sevdaya düşdümki indi ne qeder çalışsam da beynimden ata bilmirem.İndi senin adına bele rast gelmeyim meni titredir.
Hemişe yadımdan çıxartmaga çalışdım seni.Danışdım,münasibet qurmağa çalışdım belke seni unudaram deye.Amma üreyimi mecbur ede bilmirem.Üreye hökm etmek olmur deyibler.Belke ne vaxtsa qarşılaşarıq deye gözleyirem.Guya qarşılaşsaq ne deyişecekki?Yene de susqun baxışlarla baxacam.Yene de sen ferqine varmayacagqsan.Bu da meni daha da pis edecek.Yox yaxşısı budur heç qarşılaşmayaq.Bir de o ezabı çekmek istemirem onsuz da bele de çekirem o ezabı.
Amma bütün bunların bir gün sadece keçici bir hiss olacağını düşünürdüm nedense.Düz düşünmüşem...artıq o hissler mene şirin bir xatire kimi qalıb.O hisslere sevgi demezdim.o hissleri yaşadığım vaxtlar sanki özümde deyildim.Ele bilirdim yaşadıqlarım bir sevgi imiş.Eslinde sadece bir yuxu içinde olmuşamkimi gelir mene.Çünki esl sevgini indi tapmışam.O sevgini ki menim en xırda hisslerime bele qarşılıq verecek sevgi.”Üreye hökm etmek olmur” fikirleşirdim amma ele deyil.Her şey yox çox şey

[1] 2 >>