Ne qeder çox acı var üreyimizde çoxalan ne qeder çox sızı! Keçmişin izleriyle çirklenir üreklerimiz. Peşmanlıqlarımız tel hörgülerle düyünlemiş üreyimizi çıxa bilmirik. Ondandır belke de eşqe küskünlüyümüz ve heç sebebsiz vaz keçişlerimiz hele heç başlamadan.
Böyük üreklerin kiçik sevdaları olmur. İçine bütün dünyanı sığdıracaq könüller bütün dünyaya çatacaq qeder sevir amma layiq olmayanları.Sonra bir vurğuna düşür ürek ele qırılır ki; en qeddar düşmeni kimi qaçır eşqden.
Halbuki o ürkmüş üreklerin ne böyük ve geniş yerleri var ayıracaq sevdaya! Halbuki o ürekler ne sonsuz seve bilerler bezilerini!Keçmişin izleri yerleşince üreyin orta yerine ve öz hökmdarlığını qurunca o boşluqda bir daha seve bilmir insan serhedsizce.Yox olub getmiş bir nesil kimi itirik heyatın dövranı içinde. Daha çox sovruluruq ferqinde olmadan ve daha çox ezab çekirik tenhalığımızda.
Teklik de gözeldir eslinde amma çoxu ziyandır. Ele bir alışar ki insan sessizliye sessizlik üstüne qurulu zenn eder ömürü.Her ürek ekilmeyi gözleyen torpaq kimidir özünde bir az su verilse bir az güneş işığı; hansı toxumu eksen çiçeklener üç günde. Hansı torpağa deyer vermiş ki insanoğlu? Üstüne bina qurmuş ağac ekmek yerine.
Keçmişin izleriyle çirklenirik qorxuruq eşqden sevmekden. Hamımızın özünce haqlı sebebleri var elbette amma bu nizam bele sürdükce eşqden de heç xeber alına bilmeyecek o gün geldiyinde. Ona göre hell meğlub olduqca daha çox sevmekde yeniden sevmekde…
kecmis gunlerimi qaytarsaydilar gelen gunlerimi qurban vererdim
ay sagoleee dosım
.gif)
Bezdim e bu sevgiden..Heyatinizi ya$ayinda,ne var axi bu sevgide.»Sevgi Dünyası
»Oxu zalına keç