Bir adam çox sevdiyi qadına şeirler yazardi.
Sonra o qadın birden bire onu terk edir.

Bu Adam qadın getdikden sonra ona şeirler yazmaga davam eder.
Daha çox yazdı. Ve bir gun çox taninmish bir şair oldu.

Iller sonra qadının yaşadığı shehere getdi ve boyük bir Tedbirde sheirlerini oxudu.
Tedbir bitdikden sonra uğruna şeirler yazılan qadın yaninda eri ile çıxışa geldi ve hemen adama “salam” verdi.

Adam ona adi bir insan kimi baxdi.
Qadın, “meni tanımadınmı” dedi?
Adam, “xeyir tanımadım” dedi.
Nece tanımadin?!
Uğruna şeirler yazdığın qadınam men;
Seni şair eden qadin...

Adam qadının gözlerine baxdı ve bele dedi.
“Keramet sende olsaydı, o qoluna giren adam da şair olardi...

Bize her sheyi verende,alanda tek olan Allahdir.