İndi yox oluram...
Seni sevmediyim üçün deyil,
Eksine seni çox sevdiyim üçün yox oluram...
Sensiz yaşaya bilmeyeceyimi anladığım üçün yox oluram.

Sökübde üreyimi öz ellerimle,
Qanaya qanaya yox oluram
Üreyimin qanı gözlerime vurur...
Damlayır yavaş yavaş ciyerime...

Sanmaki xoşbextem,
Sanmaki xoşbext olacam sensiz...
Amma sen hemişe xoşbext ol...
döze bilmerem gözlerinde qaranlıqlar görmeye...

İndi yox oluram
Sanmaki istediyim üçün...
Sanmakı başqa göz deydi gözlerime..
Sanmakı ağılıma düşdü başqa biri...
Senden başqa ad yox üreyimde

Çox istedim halbuki,
Uzadıb sene ellerimi
"ne olar gel menimle " demeyi...
Deye bilmedim...
Bilirsen ki kilidlemeliydim dilimi
Bunu dilemek acı verecekdi çünki...
Tapançadan atılan gülleden ferqsiz olmayacaqdı...
Dileyim seni yaralayacaqdı...
Çaresizliyine bir düyünde men atmış olacaqdım...
Qanayacaqdın...

Qorxma istemişdim kimsesiz gecelerde...
Kimsesiz hiss etme özünü...
Tekliyin qoxusu bulaşmasın üzerine...
Sen hemişe xoş etirli iy ver sevgimle...
Desteye ehtiyacın olduğunda,
Meni, hemişe taparsan yanında...
Çiyinindeki sevgi dolu,
Şefqet dolu ellerimi hiss et daim..
Ede bilmedim...
Men sene belke de,
Heç doya doya sarıla bilmedim...

Zamana qarşı bir yarışdı hemişe bizimki...
Hemişe deqiqelerle mehdud idi qucaqlaşmalar...

İndi yox oluram
Sanmakı isteyerek...
Severek getmek,
Ne demek bilersenmi sen?
Nece bir ağrıdır bu?
Nece bir yanmaqdır ki,
Çare yox söndürmeye...

Men bütün yanğınlarımı alıb yox oluram
Daha qanı qurumamış yaralarımı...
Oxuduğum bir şeirin tek bir misrasında...
Tekrardan qanayacağını bilerek yox oluram
O yaranın heç bağlanmayacağını bilerek yox oluram

Yox oluram
Heyatının bitmeye mehkum dehlizinden çıxıb
Sonsuza çatacaq yollarında
Yene senin yanında gede bilmek üçün yox oluram
Seni itirmeye döze bilmeyeceyimi bildiyim üçün
Seni hemişe qazanmaq üçün yox oluram
Men seni bitirmek üçün deyil...
Men sene yeniden başlamaq üçün yox oluram.