hiç bu kadar sevmedim...

Haytın anlamsız olduğunu düşündüğüm bir anda çıktı karşıma herşey boştu sevmek yaşamak bi okadar anlamsız geliyodu bana taki onu görene kadar.aşk gelip geçiciydi bana göre sevmekte birokadar boş geliyordu..hayatım yanlış insanlarla doluydu çünkü..aşktan çok dostluğa arkadaşlığa önem veriyordum.işte böyle bi zamanda çıktı karşıma ertuğrul.dostlukla başlamıştı herşşey ona çok değer veriyordum heran yanındaydım.çok iyi anlaşıyorduk onsuz hiçbirşey yapamıyordum heran yanımda olmasını istiyordum içteniçe.zamanla ona daha çok alıştım onsuz hirbirşey yapamıyordum ama o başkasına aşıktı ve ben bunu biliyordum..beni arkadaşı olarak görüp onu anlatıyordu..ertuğruldan her o kızı dinlediğimde içimde fırtınalar kopuyodu bunun önene geçemiyordum..kendimle başbaşa kaldığımda hesap soruyordum başkasını seven beni arkadaşı olarak gören birine nasıl aşık olabilirim diye..aşk işte bu gönül önüne geçemiyorsunki olmuştu bikez.ondan uzak durmaya çalışıyordum kendimi geri çekiyordum eskisi gibi çok sık biraraya gelmemeye özen gösteriyordum ama bunu beceremeyip herdefasında daha da çok yakınlaşıyordum.zaman geçtikçe ertuğrul o kızdan bahsetmemeye başladı bana daha çok ilgi gösteriyordu bu bana mutkluluk veriyordu ama biryandanda aklım karışıyordu bunu neden yapıyor diye.anlamışmıydı yoksa onu sevdiğimi..aman anlarsa anlasında ben onu seviyordum onun benimle ilgilenmesi de hoşuma gidiyor mutlu ediyordu..zaman geçtikçe herşey daha da ilerliyordu.ve o büyük gün hiç beklemediğim bir anda geldi.arkadaşlarla bi geceye gitmiştik ertuğrul da vardı tabi onun olmadığı yerde ne işim olacaktı sanki benim..herkes dans ediyordu beni dansa kaldırdı ve dans ederken bianda öptü hazırlıksız yakalanmıştım ama sevinçten dörtköşe olmuştum.o gün birlikteliğimiz başladı hiç beklemediğim zamanda..peki şimdi ne olacaktı beni gerçekten seviyormuydu o kızı unutmuşmuydu ve dostlukla başlayan beraberlik aşkla nasıl devam edecekti.bütün bu soruların cevabı ardıardına zaman geçtikçe

[1] 2 >>