imkansız aşkım

ilk görüşte bi insana kaderim diyebilmekmi aşk bilmiyorum ama işte benim hikayem böyle başladı onu ilk gördüğümde o kadar etkilendimki bu çocuk benim kaderim demiştim hayatımda ilk defa sokaktan geçen bi çocuktu kimbilir belki onu bi daha nerde görücektim o kdar büyük bi etki yapmıştıki 1 ay boyunca onu düşündüm sonra bigün dışarı çıktım bizim evin oralarda bi lokantanın önünde oturuyodu o kadar şaşırmış ve o kadar mutlu olmuştumki ve cesaretimi toplayıp adını sordum ve bana çağrı dedi o bana ismimi sormayı tenezül bile etmedi olsun en azından artık ismini biliyorumdum sonra 1 kaç kez daha gördüm ve arkadaşıma gidip numarasını istettim verdi konuşmaya başlamıştık msnde msj la bazende buluşarak ona o kadar bağlanmıştımki kendimi ondan alı koyamıyordum biliyodum o beni sadece normal bi arkadaş olarak görüyodu olsun buda yeter bigün elbet oda sever die hep bekledim 1 kaç ay sonra onu sevdğimi artık onunla arkadaşlıktan öte bişeyler yaşamak istediğimi söyledim ve bana sen çok iyi birisin güzelsin ilk zamanlar bende senden etkilendim ama olmaz çünkü benim kalbimde biri var dedi o an yıkılmıştım ölmeyi hiç bu kadar istememiştim bitti herşey ogün bitmişti benim için 4 ay hiç konuşmadık yaşamaya devam ettim ama hep acı çekerek sonra yeniden arkadaşca konuşmaya başladık o bile yetiyodu bana arkadaşlığıda yetiyodu yeterki hayatımda olsun diyordum ve bu 3 sene boyunca devam etti artık dayanamıyodum oda biliyodu bunu ve hayatımı tamamen bititeren ogün bana artık sana bu haksızlığı yapamam lütfen çık hayatımdan böylesi senin için daha iyi olcak deyip çıkıp gitti bu sefer gerçekten hayatımdan 2 ay boyunca hep ona ulaşmaya çalıştım her yolu denedim ama olmadı ulaşamdım birgün herşeyi bitirmeye karar verdim onsuz hayatımı çünkü artık dayanamıyodum ve denedim olmadı kurtuldum ama kolumun birini hissetmiyodum artık ama o bunların hiç birini bilmedi ben hep onun mutluluğu için dua ettim şimdi kimbilir ne yapıyo bilmiyorum ama o benim masalımdı masallar kadar

[1] 2 >>