Sen deyilmiydin ?
Seni sevirem, deyib heyatıma giren.
Sen deyilmiydin ?
... ... ... Sevgine inandırıb,sonra yarı yolda burxan
Sen deyilmiydin ?
Seni Sevirem dediyimde , ayrılmaq istiyirem,deyen.
Sen deyilmiydin ?
Dostuma göre meni unudan.
Hmmm , cavab ver indi.
Niye qayıtdın ki ?!
Kimnen aldın bu cesareti ?!
Sene getmek istediyinde “get” demedimmi ?
Mennen üstün tutduğun insan , seni men kimi sevmedi yoxsa ?!
Menim kimi tuta bilmedi elini ?
Menim kimi baxmadı yoxsa gözlerine ?
Peşman olacağını demişdim gedende
Gözlerime ele baxmışdın ki ,
Senlik deil, deyer kimi yadındadı ?
Niye qayıtdın ki ?
Susma , danış.
Evvelki kimi olaq deyirsen ele ?!
Güzgüye bax bir , evvel belemiydin ?
Baxışın , mimikan , duruşun bele deyişib.
Hardadı o , qürurla duran sen ?
Hanı ?
İndi qarşımda , heyatınnan bezmiş bir insan var deyesen..
Noldu sene , noldu axı?
Ele bil üreyini satıblar , yaşarken öldürübler ele bil

Seni de mi incitdiler ?
Seni de mi yaşarken mehv elediler , meni, menliyimi öldürdüyün kimi..
Beli , yaxşı baxmıyıb “satqın dostun” sene!
Deyerdi mi , meni deyişdiyin insan , mene ?
Kim dedi ki sene gel ?
Kim dedi ki qayıt ?
Sen getdin..Günler keçdi..hefteler,aylar,iller keçdi
Ama adın helede üreyimdedi..
O günnen soram ara bir dayandı..
Anladım ki insan zamanla , unutmaz sadece alışarmış..
Yoxluğun sarıldı bedenime , ruhuma..

Seni istemeyen !
Adını bele anmayan !
Sennen ötrü darıxmayan , biri olmuşam artıq