Bir gün Peyğemberimiz (s.e.v) Hz. Eliden soruşar
-Ya Eli Allahı sevirsen?
-Beli Ya Resulullah

-Yaxşı Meni sevirsenmi ?
— Beli Ya Resulullah

-Yaxşı Heyat yoldaşını sevirsenmi?
-Beli Ya Resulullah

-Yaxşı bes uşaqlarını nece sevirsenmi?
-Beli Ya Resulullah

-Yaxşı onda bunların hamısını üreyinde nece daşıyırsan? — deye soruşanda, Hz. Eli bu gözlenilmez sualın qabağında duruxdu ve cavab vermedi.
-Bunu fikirleşmeliyem deye Resulullahın yanından ayrılır.

Hz. Eli fikirli şekilde gezerken, Heyat yoldaşı Hz. Fatime Onun fikirli olduğunu görür ve soruşur.

«Nedir bu halın Ya Eli? Eger bu düşündüklerin dünya qayğılarına göredirse, Sene yaraşmaz dünya qayğa qayğıları haqda fikirleşmek, Yox eger bu halın İlahi qayğılarına göredirse, anlat birlikde hell yolunu tapmağa çalışaq» deyer.

Hz. Eli Peyğemerimizle danışdığı dialoqu bir-bir Hz. Fatimeye danışmağa başlayır. Hz. Fatime bu halı öyrendikden sonra gülümseyer ve deyer.

Ya Eli Atama get ve de ki;
Bir insan Allahı ağlıyla ve ruhuyla sever.
Peyğemberini qelbi ile sever.
Heyat yoldaşını nefesi ile sever.
Uşaqlarını ise şefqeti ile sever.