hasret kalaydım diyordum böle düşünme geçecek aşkım düzeliyorum die teselli veriyordu gamzelim bana.en ısısız cafe köşelerinden restorantlarda nerde oturduysak hep kasabadan birileri karşıomıza çıkıp görüyordu bizi ve bunda dahada zor günlerin bizi beklediğinin göstergesiydi.istedecem ama okulu bitmeden istetme gibişansım yoktu en son iğnede ise artık tarsusun dar gedliğini düşündük ve halamları aradım huzurkenti oda çok merak ediyodu zaten sevdiğim gamzelimi ve gideriz halamlara yemektir çaydır sohbet muhabbet günü bitridik ve orda yine görmüşler bizi gamzelimle 14 ocak 2007 son buluşmamız olmuştuartık herşey ailesin kulağına gidip kasabanin diline düşmüştük gamzelimin hakkında kötü düşünmleri yiyip bitiryordu beni sevdamız zarar görmeyecek die kısa bi msj atmıştı birilerinden kim ne dedrse desin yılmak yok aşkım die.yine çok ağır gecen konuşamadığımız 5 ayda okuluyla beraber bitmişti.kısa bi zaman sonra ailemi gönderip istettim gamzelimi vermediler geçmişte 2 aile arasında olan bişeyin bedelini bize ödetecekleridi ailesi ve kısa aralıklarla 12 defqa istettim gamzelimi arayada çok sayıda büyükler girdi olma olmadı olmadı ikna edemedik ailesini.sonra gamzelimi kilis elbeyliye gönderdiler beni unutup benden uzak kalmsı için orda annesinin yeğeni görev yapıyordu küçük bi çocukları olmuştu onlarında gamzelimde bu bahaneyle çocuğa bakıyordu.unutması için gönderen ailesi bizi dahada sık görüştürmeye başlamıştı bu kezde msn eevde internet varmış ve hemen bi adres açıp gönderdim gamzelime camda sıkça konuşuyorduktelefonda almıştı.ama yineden benim içim rahat değildi ailesnin yanındayken dahada hzurlu oluyordum en azından güvendeydi gamzelim bunu biliyordum ama kilis elin memleketi nasıl bi yer aklıma binbirtürlüsü geliyordu konuşmadığımız birbirimiz göremedimiz kilise gidene kadar çok aylar geçmişti zaman sugibi akmıştı 13 ağs 2008 kilise giderim ve kaldığı yer bi sağlık ocağıydı eve almazlar sandım ama annesinin yeğeni yokmuş onun eşide aldı sevgimizin büyüklüğüne inana

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>