halin varsa gör kızım dedi.. bundan sonra konuşma benle kiminle evlenirsen evlen düğününede gelicek diye bekleme dedi..gelmezseniz gelmeyin dedim ablamın düğününde bulunamadınız ablam öldümü yaşıyor ve iki çocuk annesi şimdi..dedim..kapattım telefonu..bu konuşmadan sonra akşam anneannemlerle konuştum nette başta karşı çıkan anneannem,teyzem,dayım hepsi şimdi tersini düşünüyor..fikirlerini değiştirmişlerdi..ama kimse bana içimden geçenleri sormuyor..benim sevgimin bir önemi yoktu onlar için..onlara göre gençlik cahillikti..sevmediğim bir adamla evlenip mutlu olacağımı düşünüyorlardı..bir insan bukadarmı geri düşünür..hangi çağda hangi devirde yaşıyoruz..dediğimde kızıyorlar..onlara göre sevgi ekmeğe sürülmez..sevgi denen birşey yok..benim sevdiğime gelince..onun babası beni almazmış..benle dalga geçiyormuş..şöyle böyle olur olmaz şeyler..dedemde tutturmuş ben mehmedin oğluna kız vermem diye..benim ne dedem nede babaannem var benim için..artık yaşamaktan hiçbir zevk alamıyorum karar veremiyorum aillemmi? aşkımmı?..aileme laf gelmesin yüzlerini yere eğdirmeyeyim dedim bu yaşıma kadar onlar için yaşadım hiç kendimi düşünmedim..ilk defa kendim için birşeyler istiyorum..çıkmazdayım..ailemi bırakıp aşkımı tercih etsem onlara haksızlık etmiş olurmuyum..onları ezmiş olurmuyum..peki ya aşkımı bırakıp ailemi tercih etsem..işte ozaman aşkıma ihanet etmiş olmazmıyım sevgim yalan olmazmı..ikisinden birini seçmeliyim..çok zor bir karar benim için..beni çok üzmüş olsalarda ailemide çok seviyorum aşkım memişide..yada benim için en kolay yol hayattan vazgeçmekti..ben çok kararsız bir insanımdır bu yüzden en kolayı bana hayattan vazgeçmek geliyor..ben ne aşkımdan vaz geçerim nede ailemden..ben kendimi hiçbirzaman düşünmüyorum..tek düşüncem ailem ve aşkım..onlar üzülmesin istiyorum..HENÜZ 18 YAŞINDAYIM ÇOK ŞEYLER YAŞADIM ASLINDA BU BENİM HAYATIMIN ÖZETİ DİYEBİLİRİM..BELKİ GÜLECEKSİNİZ AMA ÇOK CİDDİYİM..BENİMLE AYNI ACIYI PAYLAŞAN,DERTLEŞECEK BİR ARKADAŞIM OLSUN İSTİYORUM.. kız olursa

<< 1 [2] 3 >>