Sen benim imkansızımdın...

Bir cafenin iş ilanını görüp cafeye girdim iş başvurusunda bulundum ve kabul edildim o gün bilemezdimki bi gün canımın yarısını burda bırakıp çıkıcağımı... Çalışmaya başladım birkaç gün içinde orada çalışan birine karşı farklı şeyler hissetmeye başladım kendime engel olmaya çalışıyodum çünkü onun 8 yıllık ilişkisi vardı ve ben bunu kendime yakıştıramıyodum kendimden utanıyodum kafamdan silip atmaya çalışıyodum ama olmuyordu onu düşünmeme engel olamıyodum ama hiçbişekilde bunları belli etmiyordum içimdeki sevgi gitgide büyüyordu bakışlarım artmaya başlıyordu ve ona her baktıkça başkasına ait oldunu bilmek etraftan sevgilisyle yaşadıklarını sevgilisinin adını duymak canımı çok yakıyordu resmen benim için bi işkence olmuştu bu işkenceyi bitirmem gerekiodu işten ayrıldım ve ertesi gün hesabımı almak için tekrar cafeye geldim bi kaç eşyam kalmıştı soyunma odasına indim almak için o da ordaydı umursamamaya çalıştım girip eşyamı aldım ve ben gidiyorum xxxx kib dedim tokalaştım bi daha gelmicekmisin? dedi bnde hayır dedim tam yukarı çıkarken peki ben seni bi daha nerde nasıl bulucam dedi resmen dondum kaldım numaramı istdi ne diyeceğimi bilemiyordum haftalardır sevdiğim uğruna acı çektiğim insan karşımda ve numaramı istiyor kendimi kontrol edemiyordum beynim durdu sanki tek hareketim telefonumu ona vermek oldu kendine çğr attı ve numaramı aldı bu arada tek söylediğim yanlış yapıyoruz sence bu yaptığımız doğrumu oldu ama sonra mantığımı bir kenara fırlatıp kendimi ona teslim ettim yanağına küçük bi öpücük kondurup ordan ayrıldım...
Eve geldikten 2 saat sonra msj attı "Seni şimdiden çok özledim"ben de seni demeyi o kadar çok istiyordumki ama yine aklım hayır diyordu ve ona yine 8 yıllık ilişkisini hatırlattım yanlış yapıyorum dedim O da bunun bende farkındayım bi sonumuz yok nereye kadar gider bilmiyorum ama bn hayatımda ilk defa böyle oldum o an gözlerin beni mahvetti sensiz hiçbişey yapamıyorum ne olur geri dön işe dedi ben hayr dönmicem

[1] 2 3 >>