bi daha bırakmamacasına sarılıp teninin kokusunu içime çekebiliyordum nefes alıp verişini hissedebiliyodum ve içimden haykırıyodum SANA AŞIĞIM... SANA AŞIĞIM...SENİ SEVİYORUM İMKANSIZIM... resmen Allaha yalvarıyodum zamanı durdurması için ama durmuyodu ve durmadı...o günden sonra bana eskisi kadar bakmıyordu ilgilenmiyordu bunu onada söyledim yanlış düşündüğümü söyledi ve bi kaç gün daha bu yasak aşkı yaşadık herşey güzel gidiyodu ben onsuzluğu düşünemiyodum çok alışmıştım birgün bu yaşadıklarımızın biticeği gerçeğine kendimi hazırlamak istemiyordum onun hayatında 2.kişi olmayı bile kabullenmişim ama işler gitgide sarpasarmaya başlamıştı 1.yine benden uzaklaşmaya başlamştı hatta bu sefer ilk başlarda bnm yaptığımı yapıyodu "bencede yanlış yapıyoruz en iyisi ayrılmamz"2.babam telefonumdaki mesajları okumuş ve okuduğu msjlardan onun 8 yıllık ilişkisi oldunu ve karmakarışık bi durum içinde oldumu öğrenmiş bana acayip ağır konuştu işten çıkmamı ve 2 gün sonra teyzemin yanına gidicemi söyledi ama ona bunlardan bahsetmedim sadece okulum için gitmem gerektini söyledim zaten aramızdaki bağlar iyice kopmuştu eskisi gibi beni aramıyordu en sonunda onun kararına uymam gerektine karar verdim ondan kopmak istemiyodum ama yapıcak başka bişey yoktu her yasak imkansız aşkın sonumudur bu aynı dili konuştuğum tek insanı kaybettim...Paşam ben seni herşeyinle sevmiştim sadece bi telefonunu bekliyorum bu kahrolası gurur yüzünden arayamıyorum seni hem arasamda ne diyebilirimki... Seni özledim aşkım kalbinin atışlarını dinlemeyi o güzel yüzüne dokunmayı elini tutmayı sen o kadar içi dışı bir süslü konuşmaya ihtiyaç duymayan doğal biriydinki hayatımda senin gibi birini tanımadım sevmedim Allahım şimdi sana soruyoum neden yaşatma gereği duydun böyle bi aşkı bana neden...

<< 1 2 [3]