arkadaşıyım o seni çok seviyor sende onu seviyormusun ??'' yazmış oda '' hayır o benim sadece arkadaşım yanıtını vermiş'' sonra baya mesajlaşmışlar bunun sonucunda o arkadaşıma teklif etmiş ertesi gün arkadaşım bana bunları anlatırken ağlıyordu ben böyle olmasını istemedim yemin ederim ona hiç umut vermedim falan diyordu bende dedimki senin bir suçun yok o onun suçun falan dedim böylelikle bana ilk darbeyi vurmuş oldu.... ertesi gün okulda hiç konuşmadık birbirimizin yüzüne bile bakmıyorduk sonra araya yaz tatili girdi ve tabi yaz aşkları ama hiçbiri gerçek değildi zaman geçsin diğeydi.. okullar açıldı biz yine konuşmuyorduk.. 5-6 ay hiç konuşmadık ve bir gün gelip benden özür diledi ben hala onu seviyordum ama nefretim ve gururum sevgimin önüne geçiyordu.. ve dedimki '' ya senin hala karşıma geçip konuşmaya yüzün varmı sen ne biçim bir insansın ya hiçmi gururun yok benden uzak dur sakın bidaha yanıma gelip böyle birşey söyleme'' dedim oda gitti sonra eve gidip saatlerce ağladım ilk kez biri için ağlıyorudum sevdiğim insana bunları söylemek çok canımı yakıyordu.. ama o yine yapıcağını yaptı ve benim okuldaki en büyük düşmanımla çıktı ben yine sustum ama bana vurduğu ikinci darbeydi....ve akşamda birisi için ikinci ağlayışımdı..çok canım yanıyordu canım yandıkça sanki sevgim büyüyordune yapacağımı bilmiyordum en iyisi başka birisini bulmaktı ve dediğim gibi birisini buldum adı doğandı mutluydum onu unutamuyordum ama doğanlada mutluydum benim doğanla çıktığımı öğrenince ayrılmam için elinden geleni yaptı ve sonunda bizi ayırdı ve bunun üstüne benim ona söylediğim şey '' bundan sonra benden uzak dur ne adımı hatırla nede beni'' dedim oda bana dediki ''ama ben seni seviyordum o yüzden yaptım'' dedi ve bende '' seven insan sevdiğinin mutlu olmasını ister ben senin bana vurduğun darbelerin ağırlıklarını hafifletmeye başlamışken sen yine başa dönmeme neden oldun senden nefret ediyorum bas git benden uzak dur evet şimdi yine acılar içindeyim MUTLU OL'' dedim ve döndüm

<< 1 [2] 3 >>