MUTLU OL YETER ( BİTKİSEL HAYAT)

Lütfen bu yazdığım satırları iyice okuyun derdimi sizinle paylaşmak istiyorum. içimi sanal aleme dökmek istiyorum.Hayatım 16 yaşına kadar hep yoksullukla geçti. Açlık yanlızlık dert kader keder. Çocukluğumu yaşayamadım. Hayatım boyunca zengin olma hayalleri kurdum ve hep dersten okuldan kaçtım. Ders çalışanlardan hep gıcık almışımdır hiç yanaşmazdım ve bunun acısınıda şimdi fazlasıyla çekiyorum. Şuan 20 yaşına gelmişim ve kendi ayaklarımın üstünde duramıyorum.Hep başkalarına muhtaç kalıyorum ve kendimi çok aciz çok beceriksiz çok tembel bitkisel hayata girmiş gibi hissediyorum. Okul bitince arkadaşlarım ünüversite okuyor çalışıyor ben ise bi baltaya sap olamadım hem arakadaşlarımı kaybettim hem ailemi sevgilimi sorarsanız onu hiç kazanamadım ki kaybedeyim. Tabi ki onada hak veriyorum o her şeyin en iyisine layık benim gibi serseri ona ne verebilir ki. Benim kendime faydam yok.Bir yuva kurmak için nelerimi vermezdim ki. Hayatım boyunca olduğum gibi görünemediğim için hep kaybetmeye mecbur kalıyorum.
Hep başkalarına özeniyorum.Aşık olduğumda henüz 17 yaşımdaydım. O günden sonra hep müzik dinlemeye başladım. Aksilikler hep arka arkaya gelirmiş. Bu hayatta o kadar ezildim o kadar darbe yedim ki kendimi çok ezik hissediyorum. önüne gelen tekmeyi vurdu futbol topu misali. Koskoca dünyada bir sevenim yok mu. Her şey bi yana sevdiğim kişi gözümün önünde evlendi. Gözlerimin önünde göbek atıyordu kendi düğününde bende yukarıda içiyordum ona bakıp. Evlendi gelinlikle önümden geçti arabayla benimde elim kolum bağlı çaresiz kalmısım son defayı sölemeye başladım. O beyazlara bürünmüştü ben siyahlara. Siyah takım elbiseyle. Sonunda kendimi trenin önüne atacamn başka çarem yoqq.Diyor ya nedir ki geçmeyen dünya içinde ümitler sevgiler gün olur geçer. Buda geçer hemde delerde geçer.
Gülerde geçer.Ben hiç bi işe yaramıyorum elim kolum var allah vermiş ama kullanamıyorum ne bu dünyada yüzüm güldü ne diğer dünyada gülecek bundan sonraki hayatım hep

[1] 2 3 >>