değişikti bu sapığı yok etmelilerdi. Ölmeliydi bu kez...Kağının önüne geldiği zaman onu kötü bir sürpriz bekliyordu.O arkadaşlarıyla evde oturuyordu. kapıyı çaldığı zaman içindeki o gülücük gözlerinin önüne geliyor ama kapının ardında onu bekleyen ise kendini gösterdiği zaman ne kadar ürpertici olduğunu gösteriyordu . 'O'nun arkadaşları sokağa çıkarıp bizimkini fena bir şekilde dövdüler.Ama bizimki yediği her yumrukta ona bakıp seviyorum deyip haykırıyordu en son dayanamayan biri silahını çekip bir el ateş etti. Etrafı derin bir sessizlik kapladı. galiba en ağır darbe bu sefer gelmişti. Bizimki sona geldiğini hissetti ve son bir defa daha görmek istedi onu halbuki! nolurdu sevilseydi, yaşamadığı duyguları onda tatsaydı, hakkı yokmuydu buna? 'O'nunla o şekilde gözgöze geldiği an işte o zaman ölmüştü bizimki o kahkalar atıp gülüyordu.Ama bu sefer bizimki mutlu değildi bu gülücük onu dahada öldürüyordu. bizimki son kuvveti ile duvara yanaşmak istedi hrekles merakla bakıyordu ona!
- acaba bu sefer ne yapacak be deli ?
kanının son damlası ile duvara 'SENİ SEVİYORUM' yazdı ve orada canverdi...
'O' bunu görünce şaşırdı belkide durumun ciddiyetinin farkına vardı ve aşağıya indi hızlı adımlarla.Ama bu sefer geç kalmıştı.Zaten artık ne yapabilirdi ki? daha ne kadar üzebilirdi? bizimkinin başında oturup ağladı sarıldı ona hissettiği sıcaklık neydi acaba? bir ' KEŞKE' mi? yoksa ölümün sıcaklığı mı? herşeyin için geç kalındı ve otobüs çooktan yol aldı...

<< 1 [2]