kardeşim burakla çıkmaya başladı. Bir süre onu izledikten sonra daha fazla dayanamadım tek bir ileti göndererek çıktım. " Çıkmanıza sevindim, allah daim etsin. Benim şuan çıkmam lazım bye..."
Bilgisayar başından kalkmıştım ama, bu olanlar içimi kemiriyordu. Ne yapacağım diye düşünürken, yapmacık oyun oynamaya kadar verdim. Bu oyunda ne busenin nede burağın haberi olmamalıydı. Böylelikle ikiside zarar görmicekti. Görmiceklerdi ama bu oyunda bende vardım ve kendimi hesaba katmadım. Zarar görecekmiydim görmeyecekmiydim. Kimin umrunda Sonuçta bir tarafta kardeşim burak diğer tarafta çok sevdiğim busem...
Günler ilerledi onların ilişkisi tüm hızıyla devam ederken ben kahroluyordum. Hergün ölüyordum sonra birşey tekrar diriltiyordu. O da buseydi. Onun benimle konuşması acımı dindiriyordu. Fakat tekrar burakla konuşmaya başladığında herşey eski haline dönüyor ben ölü baykuşa dönüşüyordum...
Her giden gün berbat, arkasından gelen gün dahada berbattı. Birgün burağın başka kızlarla ilgilendiğini gördüm ve ne yapmaya çalışıtığını sordum. Cevap sıradan kız için takılan erkeklerin cevaplarındandı. Bu beni çok üzdü ama sesimi çıkartmadım. Bunlar yetmezmiş gibi buseyi malı gibi kullanıyordu. Buse = robot olmuştu.
Burağın buseyi aldattığı yetmezmiş gibi onunla kavga edip kötü sözler söyliyordu. Bu duruma buse çok üzülüyordu. Ama bilmiyordu ki ben daha çok üzülüyordum. Ne yapmalıydım da busenin üzülmesini engellemeliydim. Düşün... Düşün... Düşün...
Aklıma tek birşey geldi ama bu durum beni dahada beter yapacaktı. Olsun buse için değerdi ve buseyle konuşmaya başladım burağın iyi yönlerini anlattım. Burağın onu ne kadar sevdiğini anlattım. Tabi bunlar palavradan başka birşey değildi. Burak asla sevmemişti buseyi. Sonra gittim burakla konuştum. Aynı cümlelerimi onun içinde kurdum. Ama haysiyetsiz bunları hak etmemesine rağmen tafra yapıyor buse hakkında kötü söz söylemeye devam ediyordu. En sonunda istemeyerekte olsa bunları barıştırmayı başarmıştım. Lakin bu son değildi. Bunun

<< 1 [2] 3 4 5 >>