baslasık.
Birbirimizi kırmaya basladık ve bazı seylere gercektende katlanamıyordum.
Kardesm gibi sewdigim beraber calıstıgım dostumla surekli dertlesirdik ve ayrılmamam icin bir cok sefer beni ikna etti; sebebi ise bana bu duyguyu tattıran kisyle yapabilecegimize inanıyordu.
Askerligimde yaklasıyordu ve biz her ne kadar kavga yapskta gercektende deger verdigim birinin benm yuzumden uzulmesine dayanamıyordum askerlik yaklastıkca onunda sinirleri bozuluyordu ve birgun karar verdim onunla konusup onu daha fazla uzmek istemedigimi soyledim bunun agır bir yuk oldugunu soyledim onn bnm yuzumden acı cekmesine kıyamıyordum ve ayrılmamız gerektigini detaylı bir bicimde anlattım ve verdigi cewap beni ona dahada bagladı onun yerine karar vermemi istemedi ve o yuku kaldırabilecegini anlattı...hersey ondan sonra basladı tam bir hafta sonra bu yuku kaldıraamıyacagını ayrılmak istedigini soyledi hic birsey diyemedim dunyam basıma yıkılmıstı sankı, bir hafta once werdigi cewap ve yapdıgı hareket birbiryle alakası olmayan cewaplardı ve yasdıgım acı bununlada kalmadı 1 hafta sonra babam rahatsızlandı hastaneye kaldırdık ve o gercekle yuzyuze kaldım.
Babam seker hastalıgından dolayı komaya girmis ve beyin olumu gerceklesmıs...
Caglaya en cok ihtiyac duyacagım zamanda yanımda yoktu...
Doktorlar herseye hazırlıklı olun dedi duzelmesi tamamen Allah'ın takdirine kaldı dediler
bu gercegi bir turlu kabullenemiyordum babam gun gectikce olume yaklasıyordu ve bu arada askerligime sayılı gunler kala bir sabah babam artık yoktu...
O ölmüstü cok yıkılmıstım kendimi cok yalnız hissediyordum...Artık eski Erdinc yoktu dusunemıyordum we......
8 gun sonra askere gittim ve orda dusunmeye cok frsatım oldu ? Anladımki
Bana en guzel duyguları yasatan kisi gidisiyle en acı duygularıda tattırdı...
Suan tuncelide askerlk yapıorum ve bunları carsı izninde yazıyorum
Caglanın uzerinden tam 1 yıl gectı ve acılarım hala taze cunku her yasadıgım olaydan bir anı cıkartırım ve onun bana hatırlattıgı

<< 1 [2] 3 >>