kızarmıştı. "Söylemem...! O da benimle ilgileniyor,
ama dedikodudan çekiniyor galiba..."

"Peki ne iş yapıyor ? bu çocuk"

"Söylersem kim olduğunu anlarsın, bırak bende
kalsın bu sır..."

Otobüsten indiler. Kadriye, "Sana iyi akşamlar !
dedi..Ayten, " Sana da !" dedi..Bakkal Recep
yine dükkanın önüne çıkmıştı. "Ahlaksız herif !
Yaşına başına bakmadan laf atıyor ! Kızı yaşındayım
neredeyse !"diye içinden geçirdi.

Kadriye, ağabeysisisinin minibüsünü kapının önünde
görünce, geldiğini anladı. Ceviz ağacının altında
otların üstüne uzanmış yatıyordu. Kız kardeşini
görünce, kalktı. Gülümseyerek, "Konuştun mu ?"
dedi..Kadriye, kızın söylediklerini aynen ağabeyine
anlattı.

"Demek, bizim mahalleden birini seviyor !"dedi..
Mahallede, onun tarifine uyan üç delikanlı var, biri
Ahmet, biri Nurettin, biri de, Osman "dedi.

Kadriye, gülümsedi.."Abi, sen kendini niye Ayten'e
layık görmüyorsun ?" dedi.."Aslan gibi delikanlısın !"

Yorgun, bir akşam karanlığı gecekonduların üstüne
ağır ağır inmişti..Sokaklarda oynayan çocuklar
evlerine gitmiş, iki taşı yan yana dizerek maç
yaptıkları topraklı yer boş kalmıştı. Yakında bir
inşaat yapılacağı söyleniyordu.

Ayten, üstünü çıkardı. Günlük elbisesini giydi.Sonra
mutfağa girdi..Yaşlı kadın, "gızım, sen sofrayı kur
ben babanın sırtını ovacağım !" dedi..

"Anne ! Sana iş yap diyen var mı ? Sen rahatına bak !" dedi..Kadın, kocasının yattığı odaya gitti

BİRİNCİ BÖLÜMÜN SONU
İKİNCİ BÖLÜMDE BULUŞMAK ÜZERE

NOT : Bu hikaye, yazarı tarafından kurgulanmıştır
olay kahramanları hayalidir

ekrem 25 Eylül 2007

<< 1 2 [3]