istemiyordum düğün saatide yaklaşırken ben ise herzamanki yerime gitmiştim.Dostlar meyhanesine..
Akşamdüğüne geldim okadar yakışmıştıkı sana o mavi elbise bir peri gibiydinadeta gecey güneş gibi doğmuştun birden.Herkezin gözü sendeydi,kör olası gözler.Ben ise devam ettim senden bana kalan tek hatıra içki kadehlerine,devamlı oynuyordun,herkez sana bakıyordu ve bu beni deli ediyordu.Osırada yanımdaki biri sana kendi kendine söylendi,kafasını koparacaktım az daha,artıkson vermeliydim buna senin üzerinde olan bu bakışlara son kadehi yudumladım birini kestirdim gözüme kim olduğunu8 bilmiyorum sadece kavga çıkaracak içimi yakan bu bakışlara son vercektim.Birden dayı oğlı girdi koluma dışarı çıkalım dedim bırak dedim yalvardı adeta zorla attılar bei taksiye amcaoglunun evine götürdüler...
İbrahim abim anlatmaya başladıbana yaşadıklarını.Bende biliyordum birazını,yaptıklarının boşuna olduğunu bir anlam taşımadığını söyledi,şimdi pişmanım dedi.Ben hiçbir yaptığımdan pişmanlık duymadım sadece seni üzdüğüm anlarda pişmanlığım var.Seni ne sevdiğime pişmanım ne yaptığım anlamsız davranışlarıma ne çektiğim acılara.Sen benim hayatımda yaptığım en doğru seydin...
Sabah olduğunda eşyaları yüklemeye başladık kamyona,gidiyordum artık buralardan,seni gördüğüm sokaklardan hayalini düşündüğüm köşe başlarından,yolunu gözlediğim mahallemden,senin beni bırakıp öksüz beni gittiğin şehirden bende gidiyordum artık.Artık seni arada bir görme umutlarımda olmayacaktı,yalnızlığımla yaşayan hayatıma karanlığıda ekliyordum.artık seni arada bir görme umutlarım bile olmıyacaktı.adapazarında hayat okadr zor geçiyorduki löyde olduğum için çalışamıyordumda.zamnım hep seni düşünmekle geçiyordu,artık fotografın vardı elimde bakıp bakıp hayeller kuruyordum güzel ama hiçbir zamn gercekleşmiyecek hayeller.
Bazan düşünüyordum ben delirdimmi diye ,ama deli insan sevemezkidiye geçiriyordum aklımdan.İş buldum dört ay sonra hayatım bıraz düzelmişti.Seni çok özlüyordum,yüzünü görme ihtimalim yoktu ama sesini

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 13 >>