çiçekleri,üç at arabasına yükledim.Vardım florid’in kapısına.Sabah serinliğinde mis gibi kokan çiçekleri sevdiğim kadınımın önüne yıktım,sonra ayrıldım oradan.
İhtiyarın öyküsü beni çok etkilemişti.”Helal sana dede” diye heyecanla söyledim.”Bu yaptığın çok güzel şey”
Yol arkadaşlığına artık başka gözlerle bakıyorum.Benim için sanki kulağımda mp4’le müzik dinliyorum gibime geliyor.
Bu sırada otobüsümüz Bilecik’te ikinci molasını vermek üzere durdu.Birlikte indik.O tuvaletteyken bizim otobüsümüzün muavini yaklaştı yanıma..
“Gene ne anlatıyor,ihtiyar?” diye sordu.
”Tanıyor musun?
“Abi onu Nusaybin’de ki tüm şoförler ve muavinler tanır.”
”Nasıl yani.”
”İhtiyar biraz sıkıntılıdır.Bir yerde en fazla bir ay kalabilir,sonra kendisini yolculuğa atar.””Tuhaf” diye mırıldandım.”Neden böyle yapıyor.”
“Bu ihtiyar gençken bir Yahudi kızı sevmiş,kadın evliymiş.Kocası durumu çakınca ihtiyardan kurtulmak için Suriye’ye götürdü.Bizimki bırakır mı peşlerini, haydi o da Suriye’ye.Ama kadın yüz vermemiş bizimkine.İhtiyarın gurur kırılmış tabii.Çektiği gibi kasaturasını bir güzel şişlemiş:hem kadını hem erkeği…”şaşırmıştım.Dünyam yıkılmıştı”.Allah’ım neden ben “diye söylendim.
Muavine
”Başka yerde boş bir koltuk var mı.?
Muavin” Maalesef”
Bu olumsuz haberi duyunca dünyam kararmıştı.Mecburen yolculuğumun geri kalanını onun yanında geçireceğim.
Az sonra ihtiyar yanıma geldi.Ona da hiçbir şey sormadım.Açık bir çay ısmarladım,korkumdan
”Sağ olasın evlat” dedi.Ama bu adam katil olamazdı nasıl oluyor ya rabbim
Aklıma birden Orhan Gence bay’ın “Hatasız Kul Olmaz” şarkısı geldi.

Söylenmeyen sözlerin mekanıydı yüreğim…Dostluğun,sevginin,umudun,aşkın hanesiydi…Yaşamış bir hikayeyi döktüm kelime kelime:
………………………………M.SALİH OĞUZ
SAYGILARIMI SUNARIM…..

<< 1 ... 3 4 [5]