değildi.Yaşım 15olmasına rağmen aşka onunla başladım.Onunda beni benim onu sewdiğim kadar sewdiğimi düşünüyordum ama yanıldığımı benimle ayrıldıktan 2 gün sonra benim gözümün önünde başka bir kızla görünce anladım o an bastığım yer ayaklarımın altından kaymaya başladı we hemen bulunduğum yerden arkadaşımın yardımıyla uzaklaştırıldım we kimsenin beni görmeyecegini farkettiğim anda gözümden yaşlar boşaldı.O an hayatım kararmıştı.Sewdiğim kişi başkasıyla güle oynaya gözümün önünden geçmiti.Daha sonra pişman olduğunu söyledi we tekrardan denemeye karar werdik ama bu defa da olmadı.İlişkimizde ki en büyük problemde benim fazla konuşmamam.Onu görünce heycanlanıyordum we konuşamıyordum benim için sadece onun yanında olmak yeterliydi ama onun için bunun yeterli olmadığını bir kez daha ayrıldığımızda anlamıştım.Artık herşeyin tamamiyle bittiğini hissedebiliyordum,yatağa her yattığımda onu düşünüyordum acım 2kat daha artıyordu we hıçkırıklara boğuluyordum.Bir süre sonra arkadaşlarım artık onu gerçekten unutmam gerektiğini söyledi bende onları dinledim we başka biriyle çıkmaya başladım ama onunlada yapamadım ayrıldım hala aklımda o wardı.Okullar kapandı we o ünüwesteye gitti.Şuan izmirde ege ünüwestesinde diş hekimliği bölümünde okuyor. benim de hayatım da baska biri war çok mutluyum Ama hala kalbimin bir köşesi ona aitmiş gibi hissediyorum.

<< 1 [2]