die...anlatamam ama hala o heyecanı hissede biliyorum yada o an neler hissettigimi ama kelimelere dökmek en zor olanı...ama bunları bu denli umutla ve delilercesine heyecanla yaşarken hiç sonunu düşünmüyordum daha onu tanımadan etkilenmiş hayran olmuştum onun kişiligine...sonunda üzülecegimi bilseydim severmiydim bu kadar die düşünüyorum hep ama cevap hep aynı oluyor, ' bugün olsa yaşayacaklarımın hepsini bilsemde yine severdim onu aynı heyecanla imkansızlıgıyla benim olmayışıyla ' ...her neysee ilk konuşmamız 1 kaç saat sonra kantinde kahve ısmarlama sözüyle son buldu konuşmamız ve o 1kaç saat yada daha az süre hiç geçmemişti sanki:Dneyse ki o an geldi ve kantinde onu beklerken o geldi ve tam benim karşıma geldi oturdu kahveler falan söylendi laf lafı açtı konuşuyoruz işte hoş beş güzel sohbet ama onun konuşmasını dinlemek ve onu bu kadar yakından hissetmek çok güzeldi beni delirtmek ister gibi bakıyordu yada ben gözlerinn bakışlarının iinde delirmeyi istiyordum:)kim bilir sonra muhabbet erkek arkadaştan falan açıldı teklif meklif yok mu die...olmaz olurmu dendi ama nerde olmayacak biri var o gelio dedim nasıl olmalı dedi bana mert:)bende anlattım kolay olmamalı aş dedigin agzının dibinde olup bıktırmamalı aldatmamalı bunu üstüne bastıra bastıra söyledim dürüst olmalı öle boş beyin bişey olmamalı ve en önemlisi deli gibi kıskanmalı çok kıskanç olmalı dedim:Dve bu her maddeyi söylerken kafasını sallıyordu sanki o benim dercesine bakışlar zaten enim olmalısın der gibi bakıyordu ama hiç bi zaman benim olmadı ve bu saatten sonrada asla olmayacak olamazda...neyse ogünde öyle geçti ama artık takıntı haline gelmişti öncesindende fazla arıyordu gözlerim onu deli gibi....
artık vize dönemi gelip çatmıştı bende pılımı pırtımı topladım benim melis ablayla ev arkadaşı olan kuzenin evinde kalmaya karar verdim okulada yakın evleri orda daha rahat çalışırdım die...neyse daha sınavlar başlamadı ve kuzenle melis ablanın evine melis ablanın sevgilisi mustafa abi ve onun kuzeni

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 15 >>