cok kizdi,arkadasina telde görüstügümüzü ve ONU sevdigimi anlatim diye.aramiz baya acilmisti,adeta düsman gibiydik,artik hic süphem kalmamisti O benden nefret ediyordu ve beni hic sevmemisti herkezin bildigi gibi ODA beni sadece bi arkadas olarak görüyordu.herkezin icin tenefüslerde beni yerden yere vuruyor hakaret ediyordu,ben artik dayanamiyordum.okul cikisi eve gitigimde hergün agliyordum,sevdiginden bunlari duymak beni yikiyordu.7-8aybu böyle sürdü.bigün karar vermistim ONA telefon acip herseyi konusacaktim,onu sevdigimi ilk defa yüzüne haykiracaktim,ama birtürlü cesaret edemiyordum.sonra bigün en iyi dostum baci dedigim insan hastaneye yatmisti ve cok üzgündüm,msnde yazisirken dedim ONA cok üzgün ve arkadasimin hastanede oldugunu.sonra bir iki saat gecince ONDAN sms geldi bana eyer müsayitsen konusalim diye cok sevinmistim.aradim ONU,ve telefonayken agladim dertlestim ONUNLA,arkadasim hastanede diye.ODA üzülmememii söyledi bana.
sonra bana bi soru sordu bu soru beni cok sasirtmisti,"BENI SEVIYORMUSUN"dedi.ben ilk basta "HAYIR" yanitini verdim.ama sonra cesaretmi toplayip,"yalan konusmicam evet seviyorum"dedim!sonra uzun uzun konustuk,aslinda oda beni seviyormus,bana itiraf etti.cok sevindim,ogün benden mutlusu yoktu sanki dünyada!12cayda telde konusmaya basladikbu böyle 5caya kadar sürdü sonra beraber cikmaya basladik.ama olmadi yapamadik bir hafta sonra sebesiz ayrildik,aslinda sebebi vardi bana karsi cok ilkisizdi sanki iki yapbanci gibiydik.o ayrilmak istedi.ama telde hala konusyorduk arada bide bulusuyorduk.ben türkiyeye gidecektimson kez türkiyeye gitmeden benimle bulusmak istedi bende olur dedim.tarih 18.06.2007 saat gece 1:00 disari ciktim annemlerden habersiz.bulustuk cok üzülüyordu tr. gidecem diye ama mecburdum tabii ailemle beraber gidecektim.ogün iki saat konustuk yagmurlu bi hava vardi.ikimizde anlamistik ki ne O bensiz ne ben onsuz yapa bilirdik.eve gitmeme yakin iyice sarildik birbirimize,aglamak geliyordu icimden kendimi zor tutuyordum,ama

<< 1 [2] 3 >>