Bir qesebeye bir kişi gelir ve burada yaşamağa başlayır.O uşaqları çox sevirdi.Ve o bütün vaxtını uşaqlarla keçirirdi.Uşaqlara hediyye vermekden çox xoşu gelirdi.Ancaq hemişe kövrek,tez sınan hediyyeler verirdi.Uşaqlar nece seliqeli davransalar da,hediyyeleri tez sınırdı..Uşaqlar ise bundan çox kederlenir,ağırlayırdılar.Anca​q qoca kişi,uşaqlara öz ince hediyyelerini vermeye davam edirdi.
Bir gün valideynler,bunun sebebini öyrenmek üçün qocanın evine geLdiler.
“Sen çox Mehriban,Qayğıkeş qocasan))Bizim uşaqlarımıza her zaman hediyyeler alırsan.Amma bir sualımıza cavab ver._Sen niye uşaqlara tez sınan,kövrek hediyyeLer verirsen?Onlar oynamağa başlayan kimi oyuncaqlar sınır.Ve bu onları meyus edir,aglıyırlar((Oyuncaqlar çox qeşengdi,lakin onlarla oynamaq qeyri-mümkündür.”
Qoca kişi gülerek sözüne başladı.”Vaxt gelecek ve kim ise onlara öz ♥QELBİNİ♥ verecek.Ola bilsin ki,Bu oyuncaqlar onlara deyeri ölçülmez ♥Qelble♥ nece davranmaq lazım olduğunu öyretsin.Axı qelb de tez qırılan ve çoox kövrekdir.
Mehemmed Peyğember (S.a.s)-den soruşmuşlar ki,Kebeni qırarsan yoxsa İnsan qelbini?Cavab vermişdir ki,”Elbette Kebeni,Çünki Kebeni İnsan övladı yaratmışdır.Qelbi ise ALLAH-u TEALA!!!~~~♥~~~