seni sensizken yaşamayı bilirmisin

sensiz yaşamak.bu cok zor canım yaaaa!...palan döken dağlarının yamaclarında tanımıştım seni.tabi seni bu kadar seveceğimi bilmeden tam yedi yıl oldu.bir gün aldığım anneler günü mesajıyla uyandım kim acaba dedim cevap vermedim ama sen ısrarla cevap istiyordun.yazdıgın msn. çok duygulu ve cok güzeldi güzel şeylere alışkın değildim onun için cok tuhaf gelmişti bana.benden hoşlandıgını arkadaş olmak isediğini yazıyordun bende monolog olsun diye kabul ettim,ama sonrası kendi kazdıgım kör kuyuya öyle bir düştümki sevdigim hala çıkamıyorum seni bu kadar sevebileceğimi seni bu kadar düşüneceğimi bu kadar azap çekeceğimi bilmeden.ben hiç bir zaman birini bu kadar sevecegimi veya sevmenin bu kadar güzel olabilecegini düşünmemiştim.ne uykum vardı artık ne huzurum ne yemek yiyebiliyordum nede sensiz yaşamayı başarabiliyordum.ama böyle olmuyordu seni bu kadar seviyorken sensizken bu kadar acı çekiyorken böyle olmazdı mutlaka bir araya gelmeliydik.sen çok uzaktaydın ve askeriyede görevliydin ben gelemezdim görevim dolayısıyla ama senin tayinini yaptırırsam yanıma gelebilirdin ve ben artık bu sensizliği
çözmüş olurdum ankarada ne kadar çalınması gereken kapılar varsa çaldım ama maalesef yaptıramadım bu arada senin tayinin başka bir yere çıktı dahada uzaklaştın ama ben bu ayrılığa dayanacak güçü bulamıyordum kendimde resmini karşıma alıp saatlerce seninle konuşuyordum ben artık ben değildim sesi ni duymasam ölüyorum zanneder nefes alamazdım bir hafta ceza almıştında ben hayattan bağlarımı kesmek üzereyken aradın iyi oldugunu söyledin ben tekrar yaşamaya başlamıştım çaresizdim sensizdim sen artık ben olmuştun sen olmadan yaşayamazdım.tam hasretle gecen dört yıl olmuştu,ben hala sensizdim ne gelebiyordun nede ben bir şeyler yapabiliyordum. sen orada mecnun ben burada leyla allahım birini sevmek bu kadar zormuydu yarabbim senden sonra tek sevdiğim ama ne sevme karşılıksız cıkarsız onu görmeden yanında olamadan yıllar böyle geciyorken bu arada

[1] 2 >>