iki kelimenin bedeli

O gün hayatımın en zor günüydü belki ; sana dokunacak kadar yakın ve dağlar kadar uzaktım .Ben dokunmamayı seçtim ama hata mı yaptım bilmiyorum şimdi daha önceki gibi yine keşke diyorum düşündükçe. Dokunmalıydım belki , bir öpücük olmadı diye ayrıldığım ve benden sonra başkalarını öptüğünü , bana dokunduğu gibi onlara da dokunduğunu , beni kokladığı gibi onları da kokladığını , beni kıskandığı gibi onları da kıskandığını , benim elimi tuttuğu gibi onların da elini tuttuğunu bildiğim ve benim sevgime ihanet eden sana . Belki de benden istediğin öpücüğü vermeliydim sana yüzüne vururcasına .Seni kendime bağlamalıydım bu öpücükle artık benden kopamayacak duruma gelinceye , morarıncaya kadar bırakmamalıydım dudaklarını . Ama ben bunları yapmamayı tercih ettim . Gururum vardı tıpkı ayrılırken ki gibi ben mal değildim senin her istediğine karşılık veremezdim .
Benden gittiğin gün ne derece ağlamıştım ki göz yaşlarım gözümden akıp göğüsümün arasından süzülmüştü , en zor anımda beni yalnız bırakmıştın , ağlayacak omuz aradığımda bana sırt çevirmiştin , geleceğe umutla bakan beni intiharın eşiğine getirmiştin . Ben affetsem bile seni ağlayan gözlerim , ıslanan göğüsüm , en önemlisi de kırılan kalbim nasıl affederdi .Sen benden gittiğin an bitmesen de bitmeliydin , bir daha geri gelsen de gelmemeliydin , bir daha gözlerime bakmamalıydın baksan da ve en önemlisi de bir daha bitanem dememeliydin .
Belki istediğin şey çok büyük değildi ama bana etik gelmedi ve ben ummuyordum ayrılık sebebinin bu kadar basit bir şey olabileceğini .Bizim ilişkimizin temeli bana göre sağlamdı 2 yıla dayanan bir arkadaşlık hatta arkadaşlığın ötesinde dostluğumuz vardı . Belki kız arkadaşımla paylaşamayacağım şeyleri seninle paylaşıyordum , birbirimizden utanmadan belki de en ucra konuları konuşuyorduk , benim belki de en büyük desteğimdin , ben başka kızlar gibi olmamalıydım senin gözünde bana onlardan çok daha fazla saygı duymalıydın .Belki de ben yanlış tanımıştım seni

[1] 2 3 >>