ona işim var dedi. Genç kız 5 dk bekledi sonra ne görsün delikanlı çıkmış. Hiç bişi yazmadan,10 gündür neden girmediğini söylemeden,bye yazmadan ölece çıkmıştı. Ama genç kız yinede umudunu yitirmemişti. Kesin geri girer msne diye bekliyordu. Fakat çocuk o günde hiç girmedi. Gece oldu genç kız koydu başını yastığa her şeyi düşündü, yani delikanlıyla arasında ne geçtiyse düşündü. Ağlamaya başladı,ağladı hiç susmadan sabaha kadar. Gece başını yastığa koyduğunda yüzü bembeyazken sabah başını kaldırdığında simsiyah olmuştu. Çünkü ağlamaktan gözündeki kalem akmıştı. 1 haftayı genç kız böyle geçirmişti. Her gün ağlayarak, ölmek isteyerek fakat; yaşıyodu işte. Sabah olunca genç kız bilgisayarı açtı, delikanlı varmı diye değil onun resmine bakmak için. Bakmaya doyamadı genç kız. Sonra telefonu çaldı kızın birde ne görsün delikanlı arıyor hemen açtı genç kız beklemeden. Delikanlı bişi anlatmadı yine nasılsın falan dedi genç kıza sonrada işim var 2 dk. Sonra ararım dedi. Genç kızda tamam dedi.
Genç kız delikanlının aramasını bekledi fakat; ne arayan var ne soran. Genç kız çıldırmak üzereydi sonra kendi kendine sakin ol dedi. Bi insan için değer mi bu kadar şeye unut gitsin dedi. Aradan birkaç hafta geçti. Genç kız artık delikanlıyı düşünmüyodu,unutmuştu çünkü.
Fakat; genç kız hala merak ediyor, düşünüyor delikanlı gerçekten onu sevmişmiydi, hala düşünüyomu diye... Ben genç kızın hala bunları düşündüğünü biliyorum, bazı geceler ağladığınıda
Çünkü o genç kız BENİM!!!

<< 1 [2]