ağanın oğlunun düğününe, Halil götürsün dedi..

Arabayı, koşup bizi düğüne sen götüreceksin "

Halil, ağa kızının yeşil gözlerine, selvi gibi uzun

boyuna, gerdanına ve omuzlarından topuklarına

kadar uzanan sarı saçlarına baktı baktı.İçinden

"hey Allah'ım, sırrına akıl ermez, ne güzel yaratmış

sın "diye içinden geçirdi.

Kiraz, da, çoban Halil'in kara kömür karası

gözlerine, güneşten esmerleşmiş kıllı göğüslerine

ve kıvırcık gür siyah saçlarına baktı, içinden ılık ılık

bir şeyler aktı.

"Allah'ım ! Bana ne oldu ? Kapımızda çobanlık

yapan bir adam, aklımı başımdan aldı...Ben ki

Hüsrev ağa gibi, burnundan kıl aldırmayan bir

adamın kızıyım ! "

Halil, şaşkınlığını attıktan sonra. Adını duyduğu

yüzünü ilk kez gördüğü kızın emir verir gibi konuş-

masını gülümseyerek , hoş görüyle karşılamıştı.

Başka biri olsaydı, karşılığını verirdi.

"Baş üstüne Kiraz bacı ...!Hazır olunca, ben

sizi alırım !" dedi..

* * * *

Biri doru öbürü demir kırı iki kısrağın çektiği at

arabası konağın kapısının önüne çekilmişti.

Bahçe kapısı açıldı, Hüsrev ağa, karısı , kızı çıktı

Hüsrev ağa, körüklü çizmeleri, başında tepesi

çökmüş fotörüyle, eski zaman dere beylerine ben

ziyordu. Elinde kamçı, kaşlarını çatarak :

"Halil, bunlar, sana emanet, kıllarına bir zarar

gelirse, bunlardan sen sorumlusun ! "dedi..

"Emrin baş üstüne ağam, için rahat olsun !"

Kiraz, babasının eline geldi.Ağa, kızının alnını

öptü. " Sağlıcakla gidin, sağlıcakla gelin !" dedi.

Kadın, Kiraz, arabanın arkasına, çuvalların üstüne

oturdu. Halil, " Deht aslanlarım !"dedi. Araba

hareket etti.

* * * *

Araba, taşlı çakıllı bir yolda ağır ağır

gidiyordu...Gök yüzü açık, uzakta, güneş vurdukça

değişik renge bürünen ırmağın kenarındaki söğüt

ağaçları görünüyordu.

Ağanın karısı, " köy çok uzaktı mı Halil ?" dedi.

"Çok uzak sayılmaz Eşe ana, köy

Sakarya ırmağının kenarında eski bir Çerkez

<< 1 [2] 3 >>