kaybeden aşk

lisenin ilk günleriydi heyecanlıydım yeni arkadaşlıklar yeni duygular ilk derse girdik ve onu gördüm semrayı camın kenarında oturmuş arkadaşlarıyla şakalaşıyor gülüyor ve eğleniyordu. ilkkez görmüştüm onu tanımıyordum daha gözlerinin içine baktım beni farketmedi bende farketmesini istememiştim. rahatsız olacaktı çünkü 1.gün hep ona baktım günün sonlarına doğru baktığımı farketti ama hiçbirşey söylemedi bana. ona bakınca çok mutlu oluyordum içimden gelen tek şey ona sürekli bakmak gözlerimi ayırmadan! ona bakınca mutlu oluyordum derken birinci gün bitti evimin yolunu tutarken okulun bahçesinde bile ona bakıyordum keyfini sürüyordum günün bebek gibiydi çünkü gözleri çok güzeldi eve gittim geceyi zor geçirdim kendi kendime 'yarın olsada onu görsem' diyordum hep ertesi gün oldu tekrar okula gittimve içimde sonsuz bir heyecanla okula gittim sınıfa girdim ve onu gördüm tekrar bakmaya devam ettim. günler birbirini kovaldı ve hafta bitti. ona resmen aşık olmuştum kendimi hayat dolu hissediyordum ama içimde bitmek bilmeyen bir korku vardı ya bir sevgilisi varsa diye ya beni arada bir engel görürse diye. haftasonunun ardından pazartesi günü okula gittim tekrar ona baktım bu sefer beni tersledi neden bana sürekli bakıyorsun diye bende birşey diyemedim kızardım sadece nerde görse beni tersliyordu sınıf kavgalarımıza hastaydı benim arkadaşlarım kavga etsenize çok güzel olur eğleniriz biraz derlerdi bana ama ben eğlenmek değil onu istiyordum sadece. çünkühayatla ölümün arasında görmüştüm onu hayattan umudumu kesmişken çıktı karşıma beni ayakta tutabileceğine inandım hayata döndüreceğine... sonra benim arkadaşımla onun arkadaşı çıkmaya başlayınca bizde hep aynı ortamlarda bulunmak zorunda kalıyorduk aslında benim için iyiydide onun için çok kötü olmalıydı git gide ona daha çok bağlanıyordum bir ateşin içindeydim yanıyordum ALEV ALEV. birgün ona hiç bakmadım ilgilenmedim onunla kaybettiğimi bu sevdanın çıkmazda olduğunu düşünmüştüm iyice umudumu kaybetmiştim o

[1] 2 3 >>