masadaydılar. Ara uzak

olduğu için yanıma gelemedi...Belki de babasından

çekindi !"

"Ana sabrım kalmadı, hani Halime'yi istemeye

gidecektiniz...! Köyden Hüsrev amcam da gelsin,

gidip isteyin kızı !"

* * * *

Feyzullah Efendi'nin, bir sabah, evini bir

kamyona yükleyip gittiği duyuldu. Nereye gittiğini

bilen olmadı, aniden göç etmesi çeşitli dedikoduya

sebep oldu. Mahallede iki kadın bir araya gelince

"kardeş, göçeceklerini herkesten gizlemişler !"

diye konuşmaya başlıyorlardı. Kahvede de o yaz

hep konuşulan konu, Feyzullah Efendinin etrafında

dönüyordu. Kimi Kör Bilal , tehtit etmiş Hoca

Efendiyi diyordu kimi de memlelet özlemi ağır

bastı, Tekirdağa gitti diyordu...

* * * *

Hasan, sevdiği kızın ailesinin göç etmesine

şaşırmıştı. Hem de çok üzülmüştü. Annesine çok

kızıyordu. "Ah ana ! Halime ile evlenmem artık

hayal !" diye söylendi. Ve bakışları bir noktaya

dikildi, ve "Aaaaah !" diye derin bir iç çekti.

O günden sonra, Feyzullah Efendi'den iki mektup

gelmişti dükan komşusuna. Mektupta ,

" Süleyman Efendi, bizleri sorarsan hamdolsun

sıhatimiz yerindedir...Halime'yi bir akrabamın oğlu-

na verdik, çocuk, Almanya'da işçi, bir fabirkada

diye yazıyordu. Zarfın üstündeki adreste Ç....

Postane damgası dikkati çekiyordu.



* * * *

Hasan, göz yaşlarını tutamadı. Ceketinin

cebinden çıkardığı beyaz ipek mendil, elinde duru-

yordu. Aldı, kokladı, ve ağzından "Ah Halime !"çıktı.

* * * *

Kör Bilal, Feyzullah Efendinin, bir gece kimseye

haber vermeden evi yükleyip memleketine gitme-

sine çok sinirlenmişti..Öfkesinden, usturayla

bileklerini kesmiş, hastaneye zor yetiştirmişti

arkaşları. Gözlerini açınca, ilk işi "sigaranız var

mı ?"oldu. Sonra, gözleri dumanlı, daldı gitti

<< 1 2 3 [4]