imkansızdı sanki!!

nasıl basladıgımızı ilk gün ki gibi hatırlıyorum ,sanki dün gibi, arkadasım zeynebin arkadasıydı beni değiştiren bu cocuk ,arkadasımın bahcesinde top oynuyoduk oda vardı ona okadar sinir olmustum ki,herhareketine gıcık oluodum,nerden bilirdim ki ilerde bukadar sevecegimi,kendimden cok vermişim meğer ona ....
sonra zeyneple haber göndermiş arkadasını begendim teklif ediorum die bana söledi zeynep..nedense düşünmeden evet demiştim...
bunla cıkmaya basladık dedimki kendi kendime ben bu cocugu sevmiyorum yaa maksat oyun oynamak die megersem buyuk konusmamak gerekiomuş.cocuga öle bi baglanmısım kii bunu ilk ayrılıgımızda anladım okadar zormus ki yoklugunda yasamak okadar zormuski onsuz hayat .oysa ben onsuz böle dusunurken o benden sonra baskalarıyla gönul eglendiriomus okada karısık kii yasadıklarım..biran herşeyin yalan oldunu düsündüm.neyse 1 2 ay sonra bi msj geldi seni kimseyi sevmediğim kadar seviorum die msj ondandı.sasırmıstım tabiki tepki HYR olmustu ama kalbim bıraksam ellerine kacacak