benimle hiç ilgilemniyor ! Ne biçim çocuk ! Ben

espri yapıyorum, güldürmeye çalışıyorum, oğlunda

hiç kıpırtı yok !" diye sinirli sinirli güldü...

"Üzülme kızım ! Babasına çekmiş, o da buz

gibi...! Öğleden sonra, denize gitmiyor musun ?"

"Teyze, şey...ben geri İzmir'e dönmek istiyorum

Hem, buraya alışamadım...!"

"Aklını kullan, gelinim olmanı istiyorum !"

"Kusura bakma teyze, Ahmet'le anlaşacağımı

sanmıyorum !"

Ahmet, içeri girmişti. Gül'e " Bizi yalınız bırak !

Ahmet'le konuşacaklarım var !" dedi.

Kız kapıyı çekti çıktı. "Teyzenin kızına niye soğuk

davrandın ! Kızın gelmesini ben istedim...!

Biliyorum aklın fikrin o k....de ! "

"Lütfen anne, kız arkadaşıma hakaret edemezsin

"Bana bak, öğleden sonra, Gülü arabaya alıp deniz

kıyısına götüreceksin, yalınız başına denize giremez

kızcağız !"

Nevri'yenin aklından geçen, Hediye'inin Gülü

görüp , Ahmet'ten soğumasıydı. Bu planı başarıyla

yürütürse, oğlu, kızdan vazgeçer, teyzesinin kızıyla

evlenmeye razı olurdu.

O gün hava çok sıcaktı. Öğleden sonra, denize

girmek için gelenler, arabalarını parka çekip, sonra

mayolarını da alıp, halk plajına koşuyorlardı. Hediye

yanında bir kız arkadaşıyla gelmişti. Kabinde

soyunanlar, mayosunu, güneş yağını, kumda otur-

mak için kilimlerini , alıp deniz kıyısına gidiyorlardı.

Hediye, yanında kız arkadaşı ile kabinden çıktı

tam o anda, arabadan Gül ile Ahmet indi, gülerek

birşeyler anlatıyordu kız. Hediye, onları görünce

çok sinirlendi, ama yanındaki kız arkadaşına belli

etmedi...Ahmet te, gülerek kıza birşeyler anlatıyor

du. Hediye^nin yan

<< 1 2 [3]