kalkan Martıları,Galata köprüsünün kenarında

kayık içinde balık kızarıp satan balıkçıları ve yediği

balığı, ve uzakta görünen ince minareli camileri

unutamamıştı...Bu bir rüya olabilir miydi ?

Delikanlı, " kızım, pişmansan geri dön !" dedi..

"Sana, zorla gel demedim ki, kendin geldin...

Kız, delikanlının kolunu sıkı sıkı tutmuştu...Kalaba

lıktan ürkmüştü...Ne çok kalabalık vardı...

"Mustafa, korkuyorum ! N'olursun elimi bırakma !

dedi..Delikanlı güldü. "Göreceksin, ablamdan sen

de hoşlanacaksın !"

Karaköyden kalkan bir otobüse bindiler. Mustafa

İstanbul'a daha önce geldiği için, hiç yabancılık çek-

miyordu. Askere gitmeden önce Dimitri adında

bir ayakkabıcının yanında çalışmıştı, sebatsız bir

gençti..Ustadan , ayakkabı yapmanın inceliklerini

öğrenseydi, şimdi bir ayakkabı imalathanesi sahibi

olacaktı.

Otobüs dolu olduğu için, ayakta gidiyorlardı.

Gülperinin, yüzü, sıcaktan kızarmış, alnından

akan, terler, göğsüne akmıştı. Otobüsten bir

durakta indiler, delikanlı, kızın elinden tuttu, karşıya

geçtiler. Mustafa, içinden pişmanlık duymuştu.

"Mustafa oğlum, kasabalıya kızgınsın diye zavallı

kızın günahı ne !"diye geçirdi içinden..Kızı Fatoş'a

satıp aldığın birkaç kuruşla serserilik yapacaksın !

"Gerçekleri anlat kıza ! Her güzel kızın artsit olama-

yacağını, yetenek gerektiğini anlat...!" İkinci bir ses

"Mustafa, sen hayvanın birisin, kız çok güzel, evlen

!"diyordu..Sıcaktan bunalmıştı. "Haaayır !"diye

bağırdı. Kız, korktu. "Ne var Mustafa ?" dedi..

" Bak Gülperi, şimdiye kadar söylediklerim hep

yalandı...! Artist masalını ben uydurdum...! Ben

serserinin biriyim...! Sırf, kasabalıdan intikam

almak için sana sevdiğimi söyledim...! Yalandı

hepsi...Evine dön...! Otobüse seni bindiriyim git !

Gülperi, göz yaşlarını tutamamıştı..

"Hepisini biliyorum Mustafa ! Ama artık dön

desen de dönemem, çünkü, seni çok

<< 1 2 3 [4] 5 >>