Gerçek Aşk Acısı=

Aşkın kapıyı ne zaman çalacağı belli olmuyor. Zengin biri fakir birine aşık olabiliyor, bir polis bile bir hırsıza aşık olabiliyor. Ama bu çok farklı. Bu hikayenin kahramanı bir ünlüye aşık oluyor. Görür görmez delicesine seviyor. Hiç kimseyi bu kadar çok sevmemişti oysa. Kalbi hiç bu kadar hızlı atmamıştı. Mutluydu. Onun gözlerine baktıkça mutlu oluyordu. Oysa yüzünü hiç görmemişti. Sadece televizyonda ve resimlerinde görebiliyordu. Her gördüğünde daha da bağlanıyordu ona. Birden bire tüm benliğini vermişti ona, birden bire herkesten değerli olmuştu kalbinde. Şiirler yazıyor, şarkılar besteliyordu onun için. yıllarca yüzünü hiç görmeden sevdi. Günün birinde imza günü olduğunu haber aldı. Sanki uçuyordu sevinçten. İlk defa kokusunu hissedecekti. Saatler öncesinden gitti imza yerine. Ve sonunda o geldi. Birden hareketsiz kalakalmıştı. O nasıl bir güzellikti, o nasıl bir gülüştü tekrar tekrar aşık olmuştu. zaman geçtikçe daha çok bağlanıyordu ona. Yanına yaklaştı, gözlerine bakakaldı yine. O ise sadece bakıyor ve gülümsüyordu. Bir süre bakıştılar. Ünlü kız şaşkın şaşkın bakıyordu. "nereyi imzalayayım?" dedi. O an kalbi durmuş gibiydi. Gözlerinden yaşlar akıyordu. Bu hayatında duyduğu en güzel ses tonuydu. "Ben imza almaya değil, gözlerine bakmaya geldim." dedi. Kız gülümsedi. "Tamam o zaman imza almaya gelenler beklemesin" dedi. Genç hiç istemediği halde sıradan çıkmak zorunda kaldı. Ama hala uzaktan onu izliyordu. Bir yandan da yanakları sırılsıklam olmuştu. O günden sonra hayat onsuz geçmez olmuştu. Her gece ağlıyordu. Yastıklar ıpıslak, gözleri şiş olarak kalkıyordu sabahları. Çok değişmişti. Kimse anlamıyordu nasıl bu kadar değiştiğini. Ama aşk bu, insana ne yapacağı belli olmuyor. Belki bir daha göremeyecekti, belki kendisini hiç sevmeyecekti, belki de başkasını seviyordu kim bilir... Artık resimlerine bakarken mutluluk hissetmiyordu. Artık gözlerine bakarken sadece onu görmüyordu. Kalbi paramparça olmuştu sanki. Sanki sadece nefes alıyordu

[1] 2 3 >>